Kort geleden postte ik al een artikel over anoniem solliciteren. Inmiddels zijn er veel reacties vanuit de samenleving gekomen op dit nieuwe fenomeen. De discussie of het al dan niet ethisch verantwoord is, lijkt nog niet beslecht.
Voors en tegens
Zo vindt u hier een klein overzicht waarom men wél anoniem zou solliciteren, zouden de resultaten uit Frankrijk hetzelfde zijn als in Nederland? Volgens het onderzoeksbureau E-Quality zou er namelijk wél (link gebroken per 29-8-2014, red.) gediscrimineerd worden op de Nederlandse arbeidsmarkt. Het samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland (SMN) deelt deze visie. En arbeidspsychologe Eva Derous heeft een onderzoek (link werkt niet meer per 20-4-2015) gedaan dat dezelfde resultaten opleverde.
Ook GroenLinks lijsttrekker Femke Halsema heeft iets te vertellen. GroenLinks heeft vorig jaar onderzoek gedaan (link werkt niet meer per 20-4-2015) en kwam ook tot de conclusie dat brieven met Marokkaanse namen eronder niet werden aangenomen. ‘Dan heb je je bewijs voor discriminatie. Het moet alleen een keer doorgezet worden’, zo zegt de lijsttrekker. En ook Wouter Bos, lijsttrekker van de PVDA lijkt geen waarde aan het onderzoek te hechten (link gebroken per 29-8-2014, red.).
Omgekeerde wereld?
Maar nu de discussie zich vooral concentreert op het feit of het al dan niet helpt om werknemers anoniem te laten solliciteren, vraag ik me af of men hiermee niet de oorzaak ontwijkt. Zoals in mijn vorige bericht, vraag ik me af of dit niet de omgekeerde wereld (link werkt niet meer per 20-4-2015) is. Is het niet juist veel beter om te zorgen dat werkgevers streven naar een werkvloer die een afspiegeling van de samenleving vormt?
Geef een reactie