Goed werkgeverschap is erg belangrijk, maar vergeet niet dat ook goed werknemerschap steeds belangrijker wordt. Ook al zou je nu nog kunnen zeggen dat werknemers beter beschermd worden dan werkgevers. Wat speelt er nu zoal een rol in de omgang met het personeel vanuit arbeidsrechtelijk standpunt bezien?
De weegschaal van de advocatuur wordt in woorden uitgedrukt als: “redelijkheid, billijkheid en een eerlijke belangenafweging, kijkend naar de omstandigheden van het geval.” Als partijen er samen niet uitkomen, volgt een toets door de rechter. Maar waar gaat het nu echt om?
Een goed vertegenwoordiger van een werkgever (lees manager) kan goed met mensen om gaan en zorgt voor een inspirerende werkomgeving, waarin mensen (medewerkers, ZZP’ers, stagiairs, etc.) zich gewaardeerd voelen voor hun toegevoegde waarde aan de onderneming. Werkgevers creëren dus optimale omstandigheden om te presteren.
En de werknemer dan? Van de werknemer (onder welke contractvorm dan ook) mag verwacht worden dat zij waarde toevoegt aan de onderneming, leergierig is en loyaal en dat zij zaken ter sprake brengt als daar aanleiding toe is, zodat ook vanuit de zijde van de werk-/opdrachtnemer de weegschaal in evenwicht blijft.
Volgende keer meer over de plaats van het arbeidsrecht; wat als de balans toch naar een bepaalde zijde doorslaat?
Geef een reactie