Dit is al weer het vierde blog in de serie ‘De 5 frustraties van teamwork’. Na gebrek aan vertrouwen, angst voor conflicten en gebrek aan betrokkenheid, is nu het ontlopen van verantwoordelijkheid aan de beurt.
‘Teamwork is onontbeerlijk. Dan kan je de verantwoordelijkheid op iemand afschuiven’.
Je verantwoordelijkheid nemen, iedereen heeft het er wel eens over. Maar elkaar hierop aanspreken, is toch lastiger dan gedacht. Ook wanneer er binnen een team een vertrouwensband bestaat, iedereen bij elkaar betrokken is, blijft het spannend. Waarom? Net als bij het aangaan van conflicten, zijn teamleden bang om elkaar te kwetsen, bang om de persoonlijke relatie in gevaar te brengen. Maar door elkaar aan te spreken op ieders verantwoordelijkheid, laat je juist merken dat je elkaar respecteert en dat je hoge verwachtingen hebt over elkaar prestaties.
Patrick Lencioni, de auteur van het boek waarop mijn blogs gebaseerd zijn, heeft een aantal tips voor ons. Hij schrijft dat een van de meest effectieve manieren is om helder en inzichtelijk te maken wat het team dient te presteren, wie wat doet en hoe alle teamleden zich moeten gedragen om succes te hebben. Hoe helderder verwoordt, hoe minder ruis op de lijn.
Om die ruis te blijven voorkomen, is het belangrijk om regelmatig met elkaar te bespreken hoe de teamleden vinden dat iedereen functioneert ten opzichte van de vastgestelde doelen. Elkaar feedback geven over hun gedrag of prestaties. Blijft spannend, maar in een team waar vertouwen en betrokkenheid heerst, zijn dit stappen die gezet kunnen worden (bijvoorbeeld door het door mij in eerdere blogs genoemde Feedbackspel).
Een laatste tip die de auteur geeft, is het in het vooruitzicht stellen van een teambeloning in plaats van een individuele beloning. Zijn stelling is dat wanneer een van de teamleden zijn of haar taken niet vervult, het team waarschijnlijk niet rustig afwacht totdat er spreke is van een mislukking, maar ingrijpt. In de praktijk zie ik het hier vaak mis gaan en worden er groepjes gevormd, sluit men de ‘afvallige’ buiten en gaat ieder voor zich. Op dit punt kunnen veel teams nog winst behalen.
In een volgend blog bespreek ik de laatste frustratie, te weinig aandacht voor resultaten. Als teamleden niet verantwoordelijk worden gehouden voor hun bijdragen, zullen ze zich waarschijnlijk concentreren op hun eigen behoeften en op hun eigen belang.
Geef een reactie