Vandaag meldt het CPB (Centraal Plan Bureau) dat het voorkomen van ziekteverzuim bij private verzekeraars niet in betere handen is dan bij het UWV. Op voorhand was duidelijk dat de overgang naar private verzekeraars geen enkel effect zou hebben in een succesvolle preventieve aanpak van het ziekteverzuim. De enige partij die hierin succesvol kan zijn is de werkgever.
Lage premie versus inhoud
In het voortraject van de wetgeving inzake de privatisering van verzuimverzekeringen heb ik met diverse verzekeraars gesprekken mogen voeren. Daaruit werd al snel duidelijk, dat verzekeraars vooral een stevige strijd met elkaar aangingen in wie de laagste premie kon bieden. Tegelijk werd ook duidelijk dat er weinig tot geen consensus bestond over wat de meest effectieve manier is om het verzuim duurzaam en verantwoord terug te dringen.
Verborgen agenda’s
In de gesprekken met de verzekeraars heb ik toentertijd mijn visie voorgelegd, dat preventie op de werkvloer de enige garantie tot succes zal blijken te zijn. Ook bij verschillende werkgevers- en werknemersorganisaties heb ik mijn visie en de daaraan gekoppelde aanpak voorgelegd. Opvallend was, dat alle partijen het met me eens waren maar om uiteenlopende redenen er niet aan wilden. Dat liep uiteen van: “het kost te veel” tot “het past nu even niet in onze politieke agenda”.
De toekomst belooft geen verbetering
Nu, ruim tien jaar later, blijken lage premies en een strak regresbeleid jegens zowel werkgevers als werknemers niet te werken. De verzekeraars beloven nu dat verbetering in zicht is door een nauwere samenwerking met UWV. Ook in deze samenstelling zal uiteindelijk blijken dat zij geen succes zullen boeken in preventie ziekteverzuim; laat staan in het voorkomen van langdurige en/of blijvende arbeidsongeschiktheid. Op dit moment zien we dat inmiddels de werkgevers grote financiële risico’s lopen voor iedere werknemer die ziek uit dienst gaat. Als gevolg van langdurige re-integratieverplichtingen en de invoering van het nieuwe ontslagrecht, zijn we terug bij de financiële en verzekeringstechnische benadering van het verzuim. En is er geen enkel zicht op inhoudelijke ondersteuning bij preventie. Met alle (ook financiële) gevolgen van dien voor zowel werkgevers als werknemers.
De praktijk bewijst dat het wel beter kan
Door werkgevers individueel te adviseren en ondersteunen zijn er binnen diverse organisaties, groot en klein, grote successen geboekt door een praktische en gerichte preventieve aanpak van het verzuim. Geen ingewikkelde of mooi geschreven beleidsplannen, maar doen! Mijn aanpak bestaat eruit dat ik de leidinggevenden train in het leren kijken naar en begrijpen van verzuim, en daarnaar te handelen.
- Wat mag je wel als leidinggevende of als werkgever?
- En hoe doe je dat dan?
- Hoe onderscheid ik medisch en niet medisch verzuim, zonder op de stoel van de bedrijfsarts te gaan zitten?
- Hoe werk ik met de bedrijfsarts samen? Enzovoorts.
Het vervolg op deze training is dat ik diezelfde leidinggevenden regelmatig begeleid op de werkvloer, want daar voeren zij hun verzuim begeleidende taken uit.
De resultaten
Deze aanpak, op basis van gezond verstand en begrijpen wat maakt dat mensen zich ziek voelen, is zo direct en volledig op de goede relatie tussen leidinggevende en medewerker gericht, dat beiden al snel hierin gemotiveerd meewerken. Het resultaat is binnen enkele maanden inderdaad een structureel minimaal verzuim, waarbij iedereen die echt ziek is zich ook daadwerkelijk als zodanig gezien en erkend voelt.
Geen ziekmelding bij niet medisch verzuim
Het niet medisch verzuim wordt vroegtijdig herkend en onderkend waardoor een ziekmelding achterwege blijft en de werkelijke oorzaak voortvarend wordt aangepakt en opgelost. De verzekeraars en/of UWV, en ook de arbodiensten, hebben dan nog slechts een ondersteunende rol in de claimbeoordeling van werkelijke arbeidsongeschiktheid en het verzekeren van de werkelijke schade.
Geef een reactie