Wie kent ze niet? Die verjaardagspartijen waar iemand vertelt over een conflict met zijn werkgever; gevolgd door ontslag. En de dan altijd aanwezige “deskundige” die weet dat je dan zeker een flinke vergoeding van de werkgever kunt vangen wanneer je naar de rechter stapt. Kun je daadwerkelijk een hoge vergoeding verwachten?
Praktijkvoorbeeld
Aan de kantonrechter in Rotterdam vraagt een ontslagen werknemer een schadevergoeding van ruim € 300.000 wegens kennelijk onredelijk ontslag.
Na een goede staat van dienst van 34 jaar bij zijn werkgever wordt de werknemer ziek wegens psychische klachten die niet werk gerelateerd zijn. Na 2 jaar ziekte vraagt de werkgever een ontslagvergunning aan bij UWV Werkbedrijf. Deze weigert de ontslagvergunning af te geven op advies van de arbeidsdeskundige. Vanuit de WIA keuring krijgt de werkgever zelfs de sanctie van een jaar doorbetaling van loon opgelegd, omdat hij in zijn re-integratie inspanningen tekortgeschoten is.
De arbeidsdeskundige van de arbodienst had in zijn rapportage al geconcludeerd, dat de werknemer niet langer geschikt is voor zijn eigen arbeid. Wel zag hij mogelijkheden bij de eigen werkgever voor andere passende arbeid. Daarbij luidt zijn advies dat, wanneer die mogelijkheden er niet zijn, gezocht dient te worden naar andere passende arbeid bij een nieuwe werkgever.
Tijdens het extra jaar doorbetaling van loon, schakelt de werkgever alsnog een re-integratie bureau in maar dat leidt niet tot ander werk voor de werknemer. Een nieuwe aanvraag voor een ontslagvergunning slaagt vervolgens wel en de werknemer wordt ontslagen.
De werknemer voert bij de kantonrechter onder andere aan dat de werkgever hem, gedurende de 34 jaar dat hij in dienst is geweest, geen scholing heeft aangeboden waardoor hij zijn kansen op de arbeidsmarkt kon verbeteren. Zijn specifieke taken kan de werknemer alleen bij deze werkgever uitvoeren. Hij verwijt zijn ex-werkgever ook, dat deze vooral naar de klachten van het verzuim heeft gekeken en niet naar de tijd die nodig was voor re-integratie. Kortom, de verwijten zijn niet mals.
Hoe oordeelt de kantonrechter?
Allereerst kijkt de rechter naar de omstandigheden voorafgaand en ten tijde van het ontslag om vast te stellen of er inderdaad sprake is van een kennelijk onredelijk ontslag. Pas daarna kan de rechter beoordelen of er sprake is van omstandigheden die een vergoeding aan de werknemer kunnen rechtvaardigen. Daarbij kijkt de rechter onder andere naar de vraag of de werkgever de normen van goed werkgeverschap heeft overtreden.
De kantonrechter in Rotterdam gaat in zijn uitspraak uitvoerig in op de verwijten van de werknemer en het verweer van de ex-werkgever. Dit levert interessante inzichten op over hoe de aanpak van langdurig verzuim, en de re-integratie inspanningen, onder druk komen te staan. Tegelijk laat de uitspraak haarscherp zien hoe de rechter zijn overwegingen maakt en de argumenten van partijen weegt.
Interessant is, dat de rechter beslist, dat ten tijde van het ontslag noch de lengte van het dienstverband en de staat van dienst van werknemer, noch de leeftijd van de werknemer, omstandigheden zijn die zonder meer aanleiding zijn een ontslagvergoeding toe te kennen.
Wel geldt dat voor het feit, dat ten tijde van het ontslag de vooruitzichten in de arbeidsmarktpositie van de werknemer voorzienbaar slecht was, vanwege zijn arbeidsongeschiktheid. De werkgever had hiermee rekening moeten houden, volgens de rechter, in die zin dat een financiële voorziening getroffen had moeten worden, waardoor de werknemer de tijd zou hebben gehad om zijn levensstijl en zijn financiële verplichtingen te kunnen aanpassen aan zijn mindere financiële situatie.
Volgens de kantonrechter was, uitgaande van het lange dienstverband, een periode van 1,5 jaar daarvoor redelijk. Hij kende daarom de werknemer een vergoeding toe van € 12.552,00 zijnde het verschil tussen het loon van de vaste baan en de WIA uitkering over die tijd.
Wie nog steeds denkt dat hoge ontslagvergoedingen gemakkelijk haalbaar zijn, doet er goed aan de uitspraak van de kantonrechter in Rotterdam een rustig en goed door te lezen. En die “deskundige” op het eerstvolgende verjaardagspartijtje: ach!
Geef een reactie