Het nieuwe jaar is alweer een maand oud. Waar in de eerste twee weken van januari nog veelvuldig de vraag werd gesteld “En, nog goede voornemens?” hoor je er nu inmiddels niks meer over. Vreemd eigenlijk. Want die goede voornemens, werden die dan helemaal voor niks gemaakt? Was dat zomaar wat geroep, zonder dat men écht het voornemen had om die gestelde doelen te behalen?
Nee, zo pessimistisch wil ik het niet stellen. Ik geloof dat die goede doelen oprecht zijn gemaakt. Dat mensen écht dingen wilde veranderen, anders aan wilde pakken, een verandering in gang wilde zetten.
Helaas zijn goede voornemens heel vaak gedoemd te mislukken. Ja, echt, de meeste goede voornemens worden niet waargemaakt. Slechts 9% (!!!) haalt min of meer (!!!) de goede voornemens, zo blijkt uit onderzoek. Sterker nog, binnen een maand staat bijna de helft van de goede voornemens alweer bij het grof vuil, aan het eind van het jaar zijn de meesten van ons weer terug bij af of ze zijn er nog slechter aan toe.
Dat verklaart dus waarom je niemand meer over die goede voornemens hoort…
Maar het kan ook anders. Als men snapt waarom de meeste goede voornemens gedoemd zijn te mislukken, dan kun men zichzelf tegen die valkuilen wapenen. Dan kan men zich voegen bij die 9% die de goede voornemens wél weet waar te maken. Dan kan men dit jaar dus écht een verandering in zijn of haar eigen leven teweegbrengen, het écht anders aan gaan pakken.
En ligt daar niet een mooie taak voor HR weggelegd? Want HR is toch bij uitstek de afdeling binnen een organisatie die mensen helpt te groeien, helpt zich te ontwikkelen, helpt verder te komen?
Als jij onderstaande valkuilen deelt binnen jouw organisatie, ben ik er van overtuigd dat je mensen hier daadwerkelijk bij kunt helpen. Ga het gesprek met ze aan. Maak ze bewust van de valkuilen, help ze te voorkomen dat ze in die valkuilen trappen. Dat levert naast behaalde doelen ook heel veel positieve energie, trots en zelfvertrouwen op. En dat lijkt mij dan weer een mooie voornemen voor HR, om daar aan bij te dragen.
1. Je bent weinig concreet
Ik ga gezonder leven! Top, hartstikke fijn. Maar ik weet nu al dat dit je niet gaat lukken. Want wat is ‘gezonder leven’? Hoe ga je dat doen? Wát ga je dan doen? En wanneer en hoe vaak? Hoe vager je voornemen is, hoe moeilijker het is om het vol te houden. Want wat ben je eigenlijk aan het volhouden? En wanneer weet je of het je wél gelukt is? Net zo vaag is “Ik ga mijn droombaan verwezenlijken!”. Klinkt me in eerste instantie als muziek in de oren natuurlijk. Maar als jij niet weet hoe je droombaan eruitziet, wat ga je dan precies verwezenlijken?
>>> Zorg dus dat je je voornemen zo concreet mogelijk verwoordt. Wat, wanneer, waar, hoe vaak, hoe lang, hoe, met wie, etc. etc. Hoe concreter, hoe beter!
2. Je leidt aan het valse-hoopsyndroom
Peter Herman, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Toronto, noemt dit het ‘valse-hoopsyndroom’. ‘Mensen falen omdat ze onrealistische doelen stellen.’ Te snel, te veel, te vaak, te ambitieus, te moeilijk, te …. Ja, voor een ander is het klip en klaar dat het absoluut niet realistisch is om te verwachten dat als je het afgelopen jaar geen enkele keer in de sportschool hebt gestaan, je nu dan opeens wel minstens 5 keer per week 1,5 uur in de apparaten gaat hangen. En hoe graag je dat misschien ook echt wel zou willen, als je heel eerlijk naar jezelf bent, weet je dat dat niet haalbaar is.
Dus een concreet maar onrealistisch voornemen gaat je nog geen steek vooruit brengen… Alle dagen van de week gezond eten? Wat dacht je er van om het streven op 4 dagen per week te zetten? Dat maakt dat je namelijk ook niet meteen ontmoedigt raakt als het een dag niet is gelukt, je voornemen kun je immers nog steeds halen!
>>> Een concreet en realistisch voornemen moet het dus zijn!
3. Je staart je blind op je einddoel
“Aan het eind van het jaar ben ik 5 kilo afgevallen.” Of “Aan het eind van het jaar heb ik mijn droombaan als … (weet jij al wat hier op de stippellijntjes moet komen te staan?) in the pocket”. Klinkt mooi, is ook al iets concreter en misschien zelfs ook wel realistisch. Maar als jij alleen maar focust op het einddoel, dan is de kans klein dat het je gaat lukken. Dikke kans namelijk dat je in oktober wakker schrikt en je realiseert dat je nog maar 3 maanden te gaan hebt. En dan wordt het behalen van je voornemen opeens een stuk minder realistisch…
Veel beter is het om dat einddoel op te knippen in kleine subdoelen waar je een heel concrete (ja, daar is ‘ie weer) deadline aanhangt. Wat moet je er voor doen om die 5 kilo uiteindelijk kwijt te raken of die droombaan te scoren? En wanneer ga je dat dan allemaal doen?
>>> Koppel concrete en haalbare subdoelen aan je goede voornemen, mét deadline!
4. Je viert je successen niet
We zijn vaak veel meer gefocust op wat (nog) niet gelukt of behaald is, dan de stappen die we al wel hebben gezet. We zijn vaak echt ontzettend streng voor onszelf en spreken onszelf voornamelijk bestraffend toe of geven onszelf op de kop omdat we nog niet zijn waar we willen zijn. En dat motiveert natuurlijk voor geen meter, dat hoef ik je niet uit te leggen.
Hoe fijn is het dus als jij concrete, realistische subdoelen hebt geformuleerd. Dan heb je namelijk elke keer als je een subdoel hebt behaald, iets te vieren en weet je dus ook wanneer je iets te vieren hebt!
>>> Wees lief voor jezelf, zie welke stappen je al wél gezet hebt, geef jezelf een complimentje of zelfs een cadeautje. Want dat motiveert wél!
5. Je geeft te snel op
Zit het even tegen? En geef je dan meteen op? Ja, vind je het gek dat dan niet lukt! Onderzoek laat zien dat wie haar goede voornemens 3 maanden vol weet te houden, er meestal ook in slaagt om dat de rest van het jaar te doen.
>>> Houdt dus minstens drie maanden vol!
6. Je houdt je goede voornemens lekker voor jezelf
Hartstikke veilig natuurlijk. Want zolang niemand van jouw goede voornemen af weet, is er ook niemand die op 31 december in lachen uitbarst en met een vinger naar je staat te wijzen “Haha, jij bent er ook zo één die zijn goede voornemens niet hebt weten waar te maken!”.
Maar daarmee is er ook niemand die als stok achter de deur kan dienen. Die je kan aanmoedigen bij de ambitieuze (maar realistische!) stappen die je aan het zetten bent. Die je een compliment kan geven als je dat zelf vergeet te doen. En die je kan helpen als je het even niet meer ziet zitten.
Het is dus misschien wel lekker veilig, maar eigenlijk ook een beetje dom om je goede voornemens voor jezelf te houden. Als je goede voornemen deelt met iemand die óók dat voornemen heeft, dan wordt het helemaal leuk! Want dan kun je elkaar helpen en steunen.
>>> Deel je goede voornemen en zorg dat je mensen om je heen hebt die je hierin steunen.
7. Je hebt geen back-up plan
Laten we, ja, realistisch zijn. Het zal je niet altijd lukken om elk subdoel te behalen. Het zal niet helemaal lopen zoals jij je nu gaat voornemen. Zo is het leven nu eenmaal. Als je daar niet op voorbereid bent en geen plan B achter de rug hebt, dan gaan onverwachte gebeurtenissen je overvallen. Dan leiden ze je af, brengen ze je van je pad af en ontmoedigen ze je.
Omdat het enige wat je zeker weet, is dat het anders gaat lopen dan dat je nu denkt, kun je dus ook maar beter alvast een back-up plan maken. Wat ga je doen als je even ontmoedigt raakt, als het even niet meezit? Dan overvalt het je niet zo en weet je wat je te doen staat.
>>> Zorg voor dat back-up plan!!!
Geef een reactie