Als ik een dag mag managen, dan verander ik..

Goedemorgen,

Zijn Grieken nou Dutchy, of zijn wij nou Grieks?  Met deze wat retorische vraag open ik graag het bal na de carnaval met een Opstarter over het temmen van wildgroei in inkomstenbronnen uit vergoedingen.

Veel organisaties die ik ken hebben een vergoedingenplan voor werkzaamheden die in overtime plaatsvinden…. áls ze plaatsvinden! Denk aan overwerk, wachtdiensten, bereikbaarheidsvergoedingen e.d. De vergoedingen daarvoor staan vast, maar desondanks ben ik vele malen vormen van wildgroei tegen gekomen die niet de dienst als uitgangspunt hadden, maar een slimme vorm van inkomstenvergroting waren. Dus nogal “dutchy” waren.

Het bleek helaas bijna even vaak erg lastig om er iets tegen te ondernemen omdat het “verworven recht” werd genoemd en leidinggevenden geen zin hadden in onrust op de vloer en daarom liever niet geprikkeld werden om er iets aan te gaan doen. Een probleem is immers geen probleem als je het niet ziet als probleem. Uitspraken als ‘dat geldt voor iedereen in die functie’ en ‘dat is standaard bij ons’ heb ik meerdere keren gehoord. Toch bleef het me irriteren op salarislijsten netto inkomens te zien die hoger lagen dan het bruto maandloon door niet heel duidelijke vergoedingen die extra werden betaald, omdat het nou eenmaal zo was … Zo ook bij mijn toenmalige werkgever.

Tot  … ik op een dag een medewerker ontving die zijn beklag kwam doen over een collega waar hij een probleem mee had. Hij voelde zich gediscrimineerd sinds hij op een personeelsfeest had verteld dat hij bi-seksueel was. In eerste instantie werd er niet gereageerd, maar op zijn verjaardag werd hij op de afdeling ontvangen door een grote groep gniffelende collega’s. De leider liep op hem af, gaf hem een stevige handdruk en een ferme zoen en zei: “Tja, luister, als je ook op mannen valt, dan mag ik je vast en zeker kussen!” De groep ontplofte bijna van het lachen. Vanaf dat moment werd hij voortdurend gepest, zo erg dat hij sterk overwoog om ontslag te nemen.
In ons gesprek kwam ook ter sprake wat hij buiten het werk allemaal deed. Hij bleek te voetballen en een goede spits te zijn. Op mijn vraag hoe hij wist wat een goede spits was, gaf hij een voorzet die de perfecte assist bleek voor een aanpak van mijn hiervoor geschetste ergernis. Hij vertelde mij dat je als spits een neusje voor de goal moet hebben. Maar nog belangrijker is jezelf vrijspelen, kunnen denken als je tegenstander, schijnbewegingen inzetten en dan echte actie! Zijn ogen twinkelden, net als de mijne. Ineens zag ik het voor me: Jezelf vrijspelen en denken als de tegenstander en dan actie.

Korte tijd later introduceerde ik voor mijn HR directeur en het managementteam het  “Als ik een dag mag managen, dan verander ik” programma. Inhoudelijk kwam het neer op het spelletje spelen als goede spits. Neusje voor de goal = stel een doel. Jezelf vrijspelen = schep ruimte en maak iets bespreekbaar.  Denk als je tegenstander = onderbouw de opties.  Schijnbewegingen = geef alternatieven aan.  Actie = beslis.
Dit spel heb ik nadien best vaak gespeeld en het is zelfs een jaarlijks terugkerend fenomeen geworden waarbij “problemen” vanuit andere invalshoeken worden behandeld en aangepakt. Tot mijn vreugde ook het vergoedingenbeleid bij mijn werkgever indertijd.
Het is er nu eenduidiger en strikter.

En wat mijn assistgever betreft, die werkt er nog steeds. Hij heeft samen met zijn pestende collega een geweldige act uitgevoerd op een volgend personeelsfeest. Ze zijn nu dik bevriend met positieve aandacht voor elkaar.

Ik wens u een geweldige aftrap van de werkweek.