Assessment betekent beoordeling van een ander mens. In een professionele context worden door de assessor ‘competenties’ van een ander mens beoordeeld. Wat is de rol van feedback hier?
Het komt er meestal op neer dat er een uitspraak wordt gedaan over wat iemand nu kan, nu niet kan en wat hij erbij kan leren (of niet). Bij selectie gaat het meestal over wat iemand niet kan en wat hij waarschijnlijk niet kan bijleren. Dat worden ‘afbreuk-risico’s’ genoemd. De assessor vertelt aan de opdrachtgever welke risico’s hij loopt wanneer hij deze kandidaat aanneemt voor een bepaalde positie. Dat is het ouderwetse en nogal autoritaire model. Het gesprek gaat tussen opdrachtgever-met-vacature en de assessor-met-informatie over de kandidaat. De kandidaat zelve is buiten beeld. Eigenlijk is dit een rare situatie: het gaat ‘over de kandidaat’ en anderen nemen besluiten over hem. De kandidaat is niet zichtbaar in dit proces.
In een meer volwassen assessment-praktijk zijn de drie partijen meer gelijkwaardig. Er staan namelijk minimaal twee belangen op het spel:
- Past deze kandidaat in onze organisatie in deze rol?
- Wil ik bij deze organisatie in deze rol gaan werken?
Essentieel in zo’n assessment is feedback. De assessor heeft dan de plicht om zowel naar kandidaat als opdrachtgever feedback te geven. Zie illustratie hierboven.
Het geven van feedback is niet eenvoudig en de assessor moet daarbij een aantal regels volgen. Allereerst is feedback geen eenrichtingsverkeer.
- Het waargenomen gedrag wordt benoemd: “Tijdens de assessment oefening heb ik gezien dat je de gesprekspartner vaak niet uit laat praten.”
- De interpretatie van het waargenomen gedrag wordt gegeven: “Dat betekent dat je meer met jezelf en je eigen gedachten bezig bent, in plaats dat je probeert informatie van de ander te verkrijgen.”
- De gevolgen worden verteld: “Het gevolg is dat je informatie mist of niet voldoende oppikt. Hierdoor heb je geen volledig beeld van de situatie en kun je geen optimaal besluit nemen.”
- De interpretatie wordt getoetst: “Herken je dit?” of “Hoor je dit voor het eerst?” of “Ben je je dit bewust?”
In een volwassen professionele relatie tussen assessor en kandidaat wordt de verkregen informatie uitgewisseld. De verstandige kandidaat doet er zijn voordeel mee. Ten eerste helpt het hem bij het bepalen of er sprake is van een fit tussen de functie (organisatie) en zijn competenties. Is dit wel de job voor mij? Ten tweede gebruikt hij de feedback om zichzelf gericht te kunnen verbeteren op de zwak bevonden competenties.
Geef een reactie