Assessment in two minutes

15/12/2015 Leestijd: 4 minuten

Een tijdje terug vroeg een ex-opdrachtgever of ik eens met zijn stiefdochter wilde spreken. Na een WO-opleiding had zij moeite om aan de bak te komen. Ik vond dat ik dat best kon doen – ook gratis – en stemde er mee in. Hij zei dat Loraine (laten we haar zo noemen) contact met me zou opnemen. Er gebeurde een paar weken niks, maar toen ging de telefoon:

Maandag 14 september, 11:37
(letterlijk transcript):

1.W: “Met Wouter Schoonman”
2.L: “Ja, met Loraine (…. Achternaam niet verstaan). Ik heb van mijn stiefvader Piet Pietersen gehoord dat ik contact kon opnemen.”
3.W: “Ja dat klopt” “Mag ik wat roepen?”
4.L: “Ja, maar ik ga woensdag wel op vakantie. Vandaag of morgen zou nog kunnen.”
5.W: “Nee, dat red ik absoluut niet.”
6.L: “Vanaf 28 september – week 40 – zou ik weer kunnen.”
7.W: “Dan kan ik ook wel.”
8.L: “Hoe laat?”
9.W: “Laten we zeggen maandag, 11:00. Je woont in Den Haag toch?”
10.L: “Ja, vlakbij de Beeklaan.”
11.W: “Dat is dan afgesproken. Tot ziens.”
12.L: “Tot ziens.”

Einde 11:39

Leest u nu even niet verder en ga na hoe u over dit telefoongesprek (en de belster!) denkt.

• • •

Mijn analyse:
1. Achternaam niet verstaan. Dat voelt ongemakkelijk. Iemand is niet alleen “Loraine”

Dan de intro. “Ik heb van mijn stiefvader…”. Dat is twee keer ‘ik’ vlak achter elkaar (ik en mijn). Ten tweede is het onbelangrijk welke relatie zij tot Piet heeft. Ten eerste wist ik dat al, ten tweede ken ik hem niet als de stiefvader van.

4. Hier past het antwoord: “Graag!” Je krijgt een cadeautje van een volslagen onbekende ter waarde van een paar honderd euro.

Wat er vervolgens gebeurt: “Ja, maar” (altijd fout!) en dan opnieuw ‘ik’: “Ik ga woensdag op vakantie.” Dat interesseert de gesprekspartner niets! Het is het ik-perspectief en niet adequaat. Voorstellen om vandaag of morgen langs te komen is absurd en schendt de gevraagde regie: immers, de gesprekspartner had gevraagd: “Mag ik wat roepen”. Laat het hem dan ook doen.

Na twee (!) minuten ontstaat de indruk dat de ‘gever’ in de agenda van de ‘ontvanger’ moet worden gepropt. Dat is geen goede binnenkomer.

Zo kan het ook:

1.W: “Met Wouter Schoonman”
2.L: “Ja, goedemorgen met Loraine (langzaam) Achternaam. Schikt het dat ik u nu bel?” Dat wordt bevestigd. Vervolgens de gesprekspartner voor je innemen. “Via Piet Pietersen heb ik positieve dingen over u gehoord en ik wil u allereerst hartelijk bedanken voor de kostbare tijd die u bereid bent aan mij te besteden. Ook wil ik u bedanken voor het interessante boek dat u mij gestuurd heeft. Ik heb het helemaal gelezen en heb er veel van geleerd.” (Dit hoeft niet eens allemaal helemaal waar te zijn, maar je van tevoren verdiepen in de gesprekspartner kan nooit kwaad).
3.W: “Dank je wel. Je wilt nu een afspraak maken? Zal ik wat roepen?”
4.L: “Heel graag!”
5.W: “Ik zit te kijken naar de week van 28 september, bijvoorbeeld 28 of dinsdag 29.”
6.L: “Ja, dan kan ik ook. Zegt u het maar.”
7.W: “Laten we zeggen maandag de 28ste om 11:00. Je woont in Den Haag toch?”
8.L: “Ja, vlakbij de Beeklaan.”
9.W: “Dat is dan afgesproken. Tot ziens.”
10.L: “Hartelijk dank. Ik zal u dadelijk een email sturen ter bevestiging en met mijn telefoonnummer voor het geval er iets tussen zou komen. Tot maandag 28 september, elf uur.”
11.W: “Dat is goed. Dag.”
12.L: “Dag.”

Ik heb Loraine meteen maar een brief geschreven:

Beste Loraine,

Ik kan het niet laten je enige feedback te geven op ons eerste contact. Het is in mijn ogen een onnodige valse start. Laat me uitleggen waarom ik dat vind.

Wanneer mensen elkaar voor het eerst ontmoeten – ook telefonisch! – wordt onmiddellijk begonnen met oordeelsvorming over de onbekende. Vaak zelfs onbewust. Mensen gebruiken daarbij alle cue’s die ze kunnen vinden. Dat zijn er bij een telefoongesprek niet zoveel, dus daarom luistert dat nauw.

Ik vond je telefonische skills in ons gesprek niet sterk. In bijgaande analyse ben ik nagegaan waarom ik dat vind. Mijn conclusie is dat er een sterke ik-attitude uitspreekt (of dat nou waar is of niet). Dat plaatst je mijns inziens meteen op achterstand, bijvoorbeeld bij het telefoneren met potentiële werkgevers. Je ziet dat na een ‘assessment’ van twee minuten er meteen conclusies getrokken (kunnen) worden.

In de analyse tref je ook “een andere manier”. Misschien heb je er iets aan.

Prettige vakantie en van harte welkom op 28 september, 11:00!

0 reactie(s) op “Assessment in two minutes”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.