Goedemorgen,
Laat ik deze eerste opstarter van 2012 vooral beginnen met u allemaal een mooi en een héél nieuw jaar toe te wensen. Vol geluk, gezondheid en succes.
2011 Zit er op. Hè, hè. Nog niet alles is al afgerond en bij menigeen zullen er vragen zijn over hoe goed of slecht de resultaten waren, en onze medewerkers zullen zeker en vast willen weten wat er op het salarisstrookje onder de streep komt te staan. Want daar draait het toch elk nieuw jaar weer om: Resultaten, resultaten, resultaten. Die bepalen of we blij en gemotiveerd danwel teleurgesteld en ontevreden met onze arbeid en takenpakket in 2012 zullen omgaan.
Een groot deel van mijn en ook uw taak als leidinggevende is het beoordelen van onze medewerkers. Geen geringe klus die met de grootste zorgvuldigheid moet gebeuren, kritisch, streng, corrigerend, helpend, doelgericht, stimulerend, motiverend, activerend en dus veel tijd kostend. Juist dan wil je liever geconcentreerd blijven en zijn storingen uit den boze. Maar ja, men weet je desondanks toch te vinden.
Ik werd gestoord door een onbekende firma die me vriendelijk vroeg of zij mij stoorden. Ja dus, was mijn wat korzelige reactie, ik ben bezig met de jaarlijkse beoordelingen. Terwijl ik verwachtte dat deze beller zou afhaken, brak hij dwars door mijn beslommeringen met de prikkelende opmerking “Aha, de mooiste tijd van het jaar, wat een uitdagend moment om mij even aan te horen en mijn telefoonnummer te noteren. Dat is alles. Ik vraag maar een minuut van uw tijd. Kan dat?” Ik was dus al gestoord en zei: :”U heeft een minuut”.
Of het toeval was of niet, maar ik had net een geval onderhanden van een medewerker die – en dat was bekend – het altijd oneens was met zijn beoordeling. En hoe we hem ook keer op keer uitlegden wat het het functiegebouw was waar hij in werkte en wat zijn score daarin was, je kon rekenen op een bezwaarschrift na een paar dagen. Bijna vast prik. Nooit leuk.
In de minuut die ik had geschonken vertelde mijn zegsman aan de telefoon over een idee dat mogelijk soulaas zou kunnen bieden in situaties zoals hiervoor geschetst. Zij hadden namelijk onderzocht wat onderliggende redenen van werknemers waren om bezwaar te hebben tegen eindejaars beoordelingen. Het bleken vooral verwachtingen van het thuisfront te zijn, de partners, vrienden, familieleden, maar ook van collega’s. Zodanige verwachtingen dat elke uitkomst wel een tegenvaller moest worden.
Draai de zaak eens om, zei hij, en ga uw hele team beoordelen. Het cijfer dat er uitkomt splitst u vervolgens uit naar sub-afdelingen en verdeelt u over personen. Zo worden allen verantwoordelijk voor het bereikte resultaat. Wij hebben een programma ontwikkeld waarin dat heel inzichtelijk wordt. Zowel nominaal als procentueel. Natuurlijk zullen er altijd moeilijke mensen zijn, maar ze voelen zich veel minder persoonlijk door u aangesproken en verwachtingen wegen minder zwaar. Schuld en/of verdienste zijn immers een collectief geworden. Interessant om er eens verder over te praten?
Ik heb het gebruikt om er goed over na te denken en ja, ik vind het een aanpak die de moeite waard is om hem ook met u te delen.
Ik wens u een week vol ” empathie” toe.
Geef een reactie