Deze gevleugelde uitspraak is natuurlijk bekend bij de lezers van ons weblog en ik denk dat (bijna) iedereen van jullie nu denkt: “ja, natuurlijk dat doe ik altijd”. Ook ik dacht zo, totdat ik mezelf ineens realiseerde dat voorbereiding vaak ook wordt geslachtofferd aan de waan van de dag.
Tegen deze tijd van het jaar ben ik druk met mijn beoordelingscyclus en dit dwingt mij om eens rustig te gaan zitten en na te denken over hoe ik mijn eigen beoordelingen in het verleden heb ervaren. In het verleden heb ik managers gehad die niet voorbereid aan een beoordelingsgesprek met mij begonnen. Standaard opmerkingen als ik vind dat je dit of dit beter moet doen, verdwenen bij mij al snel van het ene oor in naar het andere oor uit.
Een van mijn managers maakte het helemaal bont en vond dat hij inhoudelijke kritiek kon geven op zaken waarvan ik dagelijks in de praktijk merkte dat hij ze zelf nog veel minder beheerste dan ik. Aangezien je je manager in een beoordelingsgesprek niet teveel harde feedback wilt geven koos ik al snel voor de oplossing van heel begrijpend knikken, daar waar echt nodig de discussie opstarten maar verder vooral snel zorgen dat ik uit het gesprek was. Deze man vertelde mij bijvoorbeeld dat de manier om een goed team neer te zetten toch vooral een kwestie van controle was (zo vond hij het nodig om tijdens mijn vakantie eens aanwezig te zijn bij ons teamoverleg en mensen te bevragen op het hoe en waarom van hun acties en ze daarna te vertellen hoe ze het moesten doen zonder dat hij precies wist waar het over ging). Niet nodig om aan te geven dat ik na mijn vakantie heel wat aan moest horen over deze toch wel heel directieve manier van leidinggeven.
In mijn huidige gesprekken met mijn medewerkers probeer ik vooral te luisteren, aan te geven waar de knelpunten zitten en mijn mensen zelf te laten nadenken over mogelijke oplossingen. Maar los van de inhoud en wijze waarop je het gesprek voert, merk ik dat voorbereiding het meest belangrijk is. Even rustig nadenken over de persoon waar je mee gaat spreken, waar is hij of zij mee bezig geweest, welke zaken zijn er niet goed of juist heel goed gegaan?
Ik wil zeker niet zeggen dat ik de perfecte manager ben, maar ik weet wel zeker dat ik oprechte belangstelling heb in mijn mensen en ik vind dan ook dat iedere medewerker het recht heeft op een terdege en goed voorbereid gesprek.
Geef een reactie