Ongetwijfeld kent u uit uw praktijk vele sterke verhalen over “beroemde medewerkers (soms ook tegenwerkers) uit uw binnen- en buitendienst”. Meestal erg grappig om er over te verhalen in de familiekring of in gezelschap. De groep die echter het vaakst over de persoonlijke hekel wordt gehaald is mijns inziens die van de sales mannen en vrouwen waarmee we moeten dealen. Waarom? Ik wilde er komende Opstarters maar eens wat aandacht aan gaan schenken. Om te beginnen met het onderstaande echt gebeurde praktijkverhaal.
Personeelsinformatiesysteem
Ik zat in een projectteam dat zich bezighield met een nieuw aan te schaffen personeelsinformatiesysteem en was belast met het opstellen van de specificaties. Na het aanvragen van offertes en de selectieprocedure bleven er 5 leveranciers over, die werden uitgenodigd om hun aanpak en pakket te komen toelichten en promoten. Het inplannen van de gesprekken en de data zou ik verzorgen. Bij een bepaalde leverancier lukte het me maar niet om goede afspraken te maken met de juiste personen en ook met de data liep het telkens weer fout. Toen ik bijna het “heen en weer” had gekregen van alle alternatieven die ik had aangeboden, kon ik uiteindelijk een afspraak binnenhalen op een zo laat mogelijk moment.
Hoe het verder ging
Op de afgesproken dag en tijd meldde zich een licht bezwete jongeman met een grote reiskoffer bij onze receptie. Ik haalde hem op en nam hem mee naar de vergaderruimte, waar een beamer klaar stond als ondersteuning voor zijn presentatie, maar – zo verklaarde hij tot onze verbijstering – een korte toelichting zou ruimschoots voldoende zijn. Toch? De grootste verrassing moest echter nog komen, want nadat hij zichzelf had geïntroduceerd, vroeg hij of het mogelijk was dat hij de ingediende offerte nog even mocht inzien, want zijn kopie was “gecrasht” in zijn laptop. Ik zag al menig wenkbrauwen fronsen, toen hij mijn exemplaar begon te lezen.
Bijna hilarisch werd de stemming aan tafel toen onze salesman onder het doorlezen begon te zeggen dat hij – en ik citeer nu – “een jaar geleden was aangenomen als accountmanager voor heel noord-Europa en dat hij alle prospects moest bezoeken. Dat hij vond dat hij daarvoor onvoldoende faciliteiten kreeg. Dat al zijn afspraken zo strak werden gepland dat hij nauwelijks tijd had voor een fatsoenlijke douche – sorry dames en heren als ik een beetje ruik, ik kom recht uit Engeland en heb daarom mijn reiskoffer nog bij me – laat staan voor ook nog een beetje goede voorbereiding.
Hoe het afliep
En weet u, meteen na dit gesprek moet ik door naar België voor het ophalen van een nieuwe laptop. Eigenlijk wil ik een andere baan omdat ik het halen van mijn sales target toch al niet zie zitten.” We hebben de arme man nog een half uurtje laten worstelen met enkele vragen van onze kant, maar niemand van ons gezelschap had nog enige interesse in deze leverancier en zijn afgevaardigde. Het leek meer op spelletje “lach of ik schiet”. Echt lachen werd het toen onze sales manager ons vroeg of hij dit bezoekje mocht factureren? Hij had er immers zoveel tijd en energie in gestopt? En ja, sales blijft sales, toch? Pas toen de deur achter hem dicht was, werd het lachen bulderend.
Ik wens u een vakbekwame en doelgerichte werkweek.
Geef een reactie