Iets wat mij al lange tijd intrigeert is de vraag hoe coach en coachee bij elkaar komen. Hoe ziet het zoek en keuzeproces er precies uit? Wanneer weet je nu of een coach de juiste coach is voor de problematiek (de coachvraag) die speelt. Of hoe die past bij de persoon die de problematiek ervaart. Om het antwoord op die vraag te vinden moet je volgens mij eerst een aantal criteria duidelijk hebben. Zoals: wat is precies de vraag van de coachee? Dat blijkt vaak al lastig te beantwoorden. Een aanvullende hulpvraag daarbij is: als het probleem van die coachee zou zijn opgelost wat is dan de nieuwe situatie hoe ziet dat er uit? Wanneer weet je of het coachtraject geslaagd is? Dit soort hulpvragen zijn vaak de basis voor het vinden van de juiste coach.
Vervolgens is aan de orde: de zoekvraag: Coachee zoekt coach. Daarbij wordt als het goed is aangegeven op welk terrein het vraagstuk dat gecoacht mag worden ligt. Maar waar ga je die vraag, het zoekprofiel, uitzetten? Meestal, in loondienstverhoudingen, is dat in het netwerk van de werkgever. Die komt dan met een aantal voorstellen. Soms interne mensen (niet zo vaak) en meestal dus een externe partij. Dan wordt er veelal gelet op prijs/kwaliteit verhouding. Ook wordt er gelet op de mate waarin de coach zelf aangeeft begrepen te hebben wat het probleem is en hoe deze daar op denkt in te kunnen spelen. In dat laatste geval stelt de coach zijn expertise en ervaringsdeskundigheid aan het daglicht. Vaak is dat al een antwoord op de vraag of de coach in aanmerking komt.
De combinatie van de mate van bekendheid (kennen we deze al en wat weten we van hem?) en bewezen kundigheden (geloofwaardigheid) is vaak het eerste waarmee gestrooid wordt. In dat laatste geval is dat lastig concreet aan te geven, want wanneer is een coachtraject nou precies geslaagd? In ken weinig gevallen waarin dat aan de grote klok wordt gehangen. Coaches zelf schermen zich vaak achter hun beroepsethiek: “daar loop je uit respect voor je cliënt niet mee te koop”. Een andere route is natuurlijk als je geen werkgever hebt en wel een coach, hoe pak je het dan aan. In dat geval zul je zelf op onderzoek uit moeten. De meeste gaan af op de verhalen die anderen te vertellen hebben over hun ervaringen met coaches. Maar ja….hoe weet je nou of jouw specifieke probleem, jouw coachvraag door die persoon ook met succes behandeld kan worden.
De intake is daar wel een mooie manier voor. Je kunt altijd een eerste gesprek doen en onderzoeken of er en klik is en voldoende vertrouwen in de behandelwijze en succesgarantie van de coach. Hoewel een garantie op succes zelden wordt gegeven (ik ken er één die dat wel doet). Coaches zijn er in alle kleuren. De keuze van en coach is een persoonlijke aangelegenheid, die meestal subjectief verloopt. De persoon van de coach is vaak de belangrijkste succesfactor. Daarom is het als cliënt goed om te kijken naar de bewezen resultaten in andere trajecten, of de hulpvraag overeenkomt met de expertise dan wel of de coach aannemelijk kan maken dat hij competent is op dat betreffende gebied. En natuurlijk moet er ook een klik zijn. Dan komen we weer op de softe aspecten uit, de gevoelsmatige zaken, want wat is een klik? Is dat vertrouwen, is dat elkaar sympathiek vinden of is dat geloven in iemands deskundigheid en dat die voor jou werkt. Ga hoe dan ook vooraf na welke criteria je hebt te stellen. Over dat laatste kan ik meer dan één blog schrijven, want de criteria en het keuzeproces in “coachee zoekt coach” is bijna eindeloos. De echte liefhebbers mogen bij mij aankloppen voor een test die ik daarvoor ontwikkeld heb op basis van drijfveren (spyral dynamics).
Geef een reactie