Goedemorgen,
Soms zou een mens een heldere glazen bol willen bezitten, toch? Hoewel, het bestaansrecht van zo’n apparaat is nooit echt bewezen. Deze Opstarter gaat over de reden waarom we soms over zo’n vooruitziende bol zouden willen beschikken.
Ik heb het voorrecht gehad om als HRM’er menig jonge collega te mogen adviseren. Waarom weet je niet altijd, maar nogal wat zogenaamde “potentials” zagen mij klaarblijkelijk als een veilig aanspreekpunt in hun opleiding. Zo kwam een van hen een tijdje terug naar me toe, deed de deur van mijn kantoor dicht en vroeg me dringend te spreken. Boordevol frustratie over zijn leidinggevende meldde hij dat hij niet werd uitgedaagd, geen zware klussen kreeg, alleen maar rot-karweien mocht doen, klein werd gehouden, geen kans om te groeien zag en dus voor de beslissing stond om te gaan vechten voor zijn kansen of in no-time weg zou zijn. Ik had wel een aardige werkrelatie met hem en achtte hem ook geschikt om een aantal grote loopbaanstappen te maken. Maar anderzijds wist ik dat zijn leidinggevende juist openheid en uitdaging bood aan de medewerkers op zijn afdeling. Dus daar zat ik met twee aapjes op mijn schouders. Wiens kant moest ik kiezen? En wat voor advies ging ik geven? Omdat geen beslissing ook een beslissing is, spraken we af dat ik het initiatief zou nemen voor een gesprek met de leidinggevende.
Na een paar dagen kwam die gelegenheid haast vanzelf in een gesprek over alle afdelingshoofden en jawel… de potential in het bijzonder. Een waterval aan onvolkomenheden kwam op tafel. Het werd een film over een slecht functionerende en laag gemotiveerde medewerker. Er waren al gesprekken geweest, er waren hem diverse projecten aangeboden met als doel hem weer een positieve impuls te geven, alle faciliteiten om zich te profileren waren aangeboord, maar het resultaat bleef veelal negatief. De leidinggevende wist het ook niet meer en vroeg mij of ik nog iets wist te bedenken. Een goed gesprek? Nog betere coaching? Hij kon hem niet oneindig de hand boven het hoofd blijven houden!
Er klom een derde aapje op mijn rug. Terug in mijn kantoor wenste ik dat ik in een glazen bol zou kunnen kijken, want – en dat wist ik zeker – mijn actie zou van beslissende invloed zijn.
Omdat de kans groot is dat deze Opstarter te lang gaat worden, zal ik u de finale laten weten in het volgende artikel. Wel kan ik u verklappen dat mijn advies van destijds de voorloper is geweest van de serie Opstarters zoals u die nu ontvangt. Tot de volgende keer.
Ik wens u een ‘glasheldere’ week.
Geef een reactie