Goedemorgen,
Een Engelse autocoureur zei eens: “If you want to finish first, you have first to finish”. Op z’n Hollands gezegd: Overschat jezelf nooit. Over over- en onderschatting gaat deze Opstarter.
Ik heb ooit in een ander leven een secretaresse meegemaakt, die mij aangaf best nog zin te hebben in een andere functie bij mijn toenmalige werkgever. In overleg met de directeur kozen we er voor haar op de salarisadministratie te plaatsen in een ondersteunende baan. Want, zeiden we, jouw natuurlijke en zorgvuldige wijze van werken komt hier uitstekend tot zijn recht. Maar zij twijfelde. Was dit de carrière-switch die ze voor ogen had? Er volgden diverse gesprekken die tot doel hadden haar het volle vertrouwen te geven in de nieuwe functie.
Omdat we absoluut handen en voeten wilden geven aan de job, besloten we tevens om haar een salarisadministratieve opleiding te laten volgen. Ze bleek een natuurtalent en voor het examen slaagde ze dan ook met vlag en wimpel. Al snel werd ze gepromoveerd en het salaris werd aangepast aan het functieniveau. Doordat ze nu inzicht kreeg in tal van andere gegevens van medewerkers, moest ik regelmatig met haar aan de slag om soms heel scheve verhoudingen te bespreken. Samen brachten we die rare verhoudingen in kaart en maakten we een rapport dat de handleiding zou worden bij de volgende salarisronde.
Toen het moment daar was, zat zij met mij aan tafel bij de directie om de voorstellen te bespreken. De discussie verliep uiterst soepel totdat HR zelf aan de beurt was. Mijn voorstel was om de salarisadministrateur twee functiejaren erbij te geven, juist omdat zij de aangever en initiatiefnemer was geweest voor het ter tafel liggende rapport. Tot mijn verbijstering werd dat voorstel als buitenproportioneel aangeduid.
Het gesprek werd ineens persoonlijk en ook werd haar vorige werk plotsklaps meegenomen in de beoordeling van het salarisvoorstel. Een vervelende discussie en ik voelde me er zeer ongemakkelijk bij. Tot zij zelf het woord nam. Ze gaf aan dat zij integer met informatie kon omgaan, dat ze geen probleem had met het aanhoren van de meningen over haar werk en haar persoon en dat ze openheid absoluut kon waarderen. Ik was verbluft, Maar de directeur zat te stralen. Hij leek immers gelijk te krijgen. Maar toen finishte zij met een geweldige passeerbeweging door ons te melden dat de zojuist verkregen feedback heel waardevol zou zijn in haar vervolgstap… bij een andere werkgever. Met open mond keken we haar aan, een onbeschrijfelijk moment.
Het vervolg laat zich raden, inpassing conform het voorstel en een managementles van ongekende waarde! Toch?
Ik wens u een geweldige start en finish van de komende paar weken toe, want ook ik ben er even tussenuit. De hele maand augustus. Tot later en in september 2010 het eerste jubileumjaar van de wekelijkse opstarter!
Geef een reactie