De scheidslijn tussen doorstroom en uitstroom blijkt soms niet alleen erg dun, maar ook steeds vaker onverwachts en niet plezant voor de werkgever. Dat blijkt althans uit een artikel* in het Financieel Dagblad van woensdag 8 augustus 2007. Uit het artikel blijkt alweer dat doorgroeimogelijkheden veel belangrijker zijn dan het salaris. Dus als je niet kunt doorgroeien ga je eerder weg bij je werkgever dan wanneer je geen salarisverhoging krijgt! Ik vraag mij dat af. Het artikel is gebaseerd op één (hopelijk representatief) voorbeeld. Daarin wordt het salaris, of beter gezegd salarisverhoging, opeens wel belangrijk! Zo kan ik het dus ook. Vermelden dat salaris niet het meest belangrijke is, maar doorgroei moet wel gepaard gaan met verhoging van het salaris. Dus via een omweg een salarisverhoging voor elkaar krijgen én promoten.
Nou weet ik toevallig dat niet iedereen continu verticaal kan doorgroeien. Dus hebben we allerlei alternatieve groei scenario’s bedacht. Denk maar aan groei in de breedte, kennis, werk inhoud etc. Dus zo blijven de managers wel bezig met hun personeel.
Daarin mis ik echter 2 dingen. Waarom hebben wij het nooit over het management en hun groei en alleen over de “normale” medewerkers? Vooruit denken laat zien dat we over een aantal jaren veel managers hebben (de groeiers van nu) die op hun beurt weer moeten doorgroeien. Daarnaast mis ik (maar dat is i.v.m. de economische situatie en de krapte op de arbeidsmarkt blijkbaar niet interessant genoeg) vragen over rendement, efficiency en effectiviteit van al dat groeiend personeel.
Persoonlijk ben ik een voorstander van “verplichte” uit- en dus ook instroom van medewerkers. Dat is mijns inziens goed voor de ontwikkeling van de medewerker én de organisatie. Want groei kan ook gerealiseerd worden door van werkgever en/of baan te wisselen. Nieuwe omgeving, inwerken, nieuwe dingen leren. Dat is ook groei. Een kwestie van definiëren. En voor de organisaties is het ook erg waardevol als er geregeld vers bloed toegevoerd wordt.
Ik pleit daarom voor een brede samenwerking tussen ondernemingen en organisaties, waarbij ze de werknemers de mogelijkheid bieden om over te kunnen stappen van de ene naar de andere organisatie en/of functie. Een leuke en uitdagende taak voor HR om daar vorm aan te geven. Zo reguleert de arbeidsmarkt zichzelf en krijgen de werknemers en werkgevers de mogelijkheid om hun blikveld te verruimen.
* Link werkt niet meer per 8-7-2015, red.
Geef een reactie