Durven wij nog wel te dromen?

15/12/2015 Leestijd: 6 minuten

Bij mij moet altijd eerst iets heel erg hoog zitten wil ik erover kunnen schrijven. Ik moet er rijp voor zijn zeg maar! Dit keer zit het opnieuw vertrekken uit mijn comfortzone mij nogal dwars! Of anders gezegd; ik heb last van angst! Kennelijk vind ik het op dit moment dus zelf ook nogal eng om kleur te bekennen als ondernemende HR Professional dus laat ik maar gauw beginnen!

Voor wie is dit blog?

Dit blog is geschreven voor mensen die zelf uit hun comfortzone zouden willen stappen, maar ook voor HR professionals, Coaches & Trainers die mensen uit comfortzones willen laten bewegen.

Waarover gaat het?

Als je je dromen in de wereld durft te zetten, kom je in de zogenoemde „flow” en dit werkt als een magneet, is mijn ervaring. Dit gaat met vallen en opstaan. Ik probeer met dit blog antwoord te vinden op de volgende vragen: Waarom vinden mensen het zo onplezierig om buiten hun comfortzone te treden, wat gebeurt er dan met ze? Zit het verschil van perceptie hierin tussen irrationeel en rationeel leren denken? Wederom schrijf en ontdek ik dit vanuit mijn persoonlijke fascinatie en leerproces als zelfstandig HR professional (en dus vanuit mijn eigen learning zone). Ik sluit af met een leuk animatiefilmpje die het hele droomproces mooi visueel weergeeft!

Mijzelf overwinnen

Ik stap regelmatig uit mijn comfortzone en vind dat eng, maar ook steeds weer spannend. Spannend is eigenlijk mijn positievere formulering en voelt als vooruitzien naar mijn verlangens. Het vervangt de angst-formulering die vooruitzicht geeft op de fictieve beren en soms zelfs doemscenario’s die ik enorm groot kan maken in mijn hoofd! Mijn eigen motivatie en fascinaties kunnen volgen en op creatieve wijze in de wereld zetten, het geeft me energie!

Magneetwerking

Jezelf overwinnen op weg naar je droom! Ik vind het leuk om dit fijne gevoel en vooruitzicht (toch in beweging komen ondanks het angst denken) over te kunnen brengen en door te geven aan anderen. En dat gaat vanzelf en werkt als een magneet, als ik maar contact blijf houden met mijn gevoel van „Yes! I did it & I’m still doing it!”. Niet om stoer te doen, want net zoveel mensen vinden mij stoer als dat ze mij zo gek als een deur vinden en dat kan en mag nooit bepalend zijn natuurlijk! Magneetwerking komt van binnenuit is mijn overtuiging. Als ik weet wie ik ben, wat ik doe, waarom ik doe wat ik doe, voor wie en op welke manier, dan kan ik ondanks mijn eigen beren, mijn motivatie op peil houden door hiermee in contact te blijven. Het is leven, leren en werken vanuit mijn verlangens en mijn overtuigingen. Als ik dat doe, komen mensen en situaties meer als „vanzelf” op mijn pad, moeiteloos en passend.

Waarom vinden mensen het zo onplezierig om buiten de voor hen zo bekende en veilige zone(s) te treden?

Gedachten die je hebt over iets nieuws in je leven kunnen emotionele weerstand oproepen. Simpeler gezegd: HET VOELT ENG! Dit kan velerlei oorzaken hebben en de truc is deze weerstanden te onderzoeken. Vaak is het een gebrek aan vertrouwen. Men heeft zich de overtuiging eigen gemaakt  (en/of laten maken) dat het toch niet kan, niet lukt, verkeerd af zal lopen en ga zo maar door. En wat je denkt, dat voel je! Je kunt hiermee anders leren omgaan, een leuk boekje hierover is „Beren op de weg, spinsels in je hoofd” van Theo IJzermans & Coen Dirkx. Het gaat over het omgaan met emoties op het werk: de Rationele Effectiviteits Training.

Rationeel vs irrationeel

Een rationele opstelling is accepteren wat je niet kunt veranderen en datgene proberen te veranderen wat je wel kunt veranderen, je denken. Dit zijn de manieren van irrationeel denken die IJzermans en Dirkx in hun boek schetsen:

  1. Fanatiek perfectionisme
  2. Rampdenken
  3. Lage frustratie tolerantie
  4. Liefdesjunk
  5. Eisen aan anderen en de wereld

Je zou eens kunnen onderzoeken welke gedachten van bovenstaande lijst je wel eens bij jezelf tegenkomt en welke nadelen ze voor jou en je omgeving hebben? Vervolgens vraag je je af waarom je dat dan denkt. Een voorbeeldje dan: De ramp-denker annex de onheilsfantast; een leuke vind ik zelf! Er loopt iets mis, er is iets fout gegaan en de gedachte is: „Het hele project loopt mis!” „ Zie je wel, alles loopt mis!” Maar is dat echt wel zo? Zijn het muggen die in onze hoofden tot olifanten uitgroeien?

Jullie hebben ons (trainers, coaches, ondernemers, creatievelingen) nodig!

Ja, ik vind het zelf ook nogal een statement, maar nu ik er zo over nadenk, klopt het gewoon. Hoe vaak ik het niet gehoord heb: Coach? Wat wollig! Wat zweverig! Bezielingscoach? Wat in hemelsnaam is dat? Het ligt ver buiten de „gangbare” functietitels, ver buiten comfortabele zones. Maar zodra ik dan de vraag terugstel: „Ja, maar wat bezielt jou?” Komen we opeens in een echte dialoog terecht die over de wezenlijke vragen gaat. Laten we wel wezen: Hier willen wij het gewoon allemaal van tijd tot tijd eens lekker over hebben. Het is bij nieuwe stappen eigenlijk heel normaal dat zaken vaak niet zo comfortabel voelen, je doet dingen voor het eerst en dat voelt onzeker, onwennig. Toen ik zelf in beweging wilde komen, heb ik daarbij ook mensen gezocht die zichzelf hadden overwonnen. Ik zocht ervaringsdeskundigen, het liefst meerdere, aangezien iedereen weer anders is en op eigen-wijze weerstanden had weten te overwinnen. Iemand die jouw situatie op een of andere manier ook doorleefd heeft, weet waar hij of zij het over heeft en heeft geen gemakkelijker praten als jij! Mensen hebben mij anders leren kijken…

Mijn droom is mensen & organisaties helpen bij transformatieprocessen want ik weet wat transformeren is!

Ik ben afgelopen maand geraakt op een plek die ik jullie niet wil onthouden; de berghut.com in Oostenrijk. Hans & Nel, twee bijzondere mensen die ook uit comfort en veiligheid gestapt zijn voor hun eigen droom; de bergbeleving doorgeven. Tegelijkertijd hebben wij daarin iets gemeen: Namelijk mensen faciliteren zich weer mens te voelen… mooie dromen zijn dat… Nu nog op zoek naar meer eigen vorm om dit een mooie plek in mijn wereld te gaan geven… 🙂

Onderstaand filmpje vond ik treffend en passend bij dit thema en geeft goed weer dat wat voor de ene de „panic zone” is, voor de ander de magische zone kan worden… Als je maar durft te dromen en de plek waar je naartoe wilt maar voor je blijft zien. Elke dag, stapje voor stapje er naartoe werkend, maar diep van binnen zeker weten dat DIT is wat je te doen hebt en waarom dat dan zo is… veel kijkplezier!

0 reactie(s) op “Durven wij nog wel te dromen?”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.