Tweede impressie over de parallellen tussen HRM en het EK voetbal: leiderschap
In een turbulente wereld wordt de roep om leiders steeds groter. De geboren leider die mensen mee krijgt vanuit aanstekelijke doelstellingen en oprechte passie. De echte leider hoeft geen initiatief te nemen of te trekken aan dode paarden. Hij/zij krijgt op natuurlijke wijze het initiatief van zijn team, omdat deze positie nou eenmaal logisch is door zijn authentieke, menselijke inspiratie. Het contrast is groot met de manager die met het spreadsheet onder de arm roept dat de resultaten behaald moeten worden. En, jazeker, ook de neuzen moeten in dezelfde richting om dat te bereiken. Vervolgens verkondigt hij met bravoure de gewenste resultaten op zijn sheetje.
Van welke leider op het EK kan HRM leren?
Resultaatgerichtheid kan het beste bereikt worden door mensen die op hun plek zitten en hun talenten in kunnen zetten in het kader van duidelijke performance-afspraken. Prestaties! En dat is wat leiders begrijpen. Zij zetten hun teamgenoten feilloos in positie om het beste uit zichzelf te halen en creëren zo nieuwe leiders die voor hun eigen vakgebied met zelfvertrouwen de boel klaren. Geen directieve uitputtingsslag maar ruimte en vertrouwen geven.
Een mooi voorbeeld van een authentieke leider is de Italiaanse bondscoach Conte. Een tactisch meesterbrein die niet stoicijns op de bank zit maar als een razende langs de zijlijn meeloopt om met zijn team mee te leven. Niet omdat hij zonodig in de picture wil staan, maar gewoon omdat hij zo is. Hij kan zijn ei en passie niet kwijt, als hij op de bank blijft peuteren. Conte is in staat om een team zonder echte topspelers optimaal te laten presteren. Omdat iedereen op zijn plek staat en zijn specifieke kwaliteiten in kan zetten voor het team. De schwung komt er vanzelf in als je coach langs de kant voor de volle 100% alle acties meebeleeft. Aanstekelijke inspiratie vanuit oprechte emoties! Daar gaan zijn spelers vanzelf in mee. Na afloop van de verdiende winst op titelverdediger en aartsrivaal Spanje sprong Conte van pure blijdschap via het dak van de dug out op de tribune om de zege met de supporters te vieren. Wat een kerel! Wat een leider! Wat een verschil ook met Ibrahimovic die meent zich te kunnen permitteren om zijn afscheid van het Zweedse elftal aan te kondigen, twee dagen voor een belangrijke wedstrijd. Deze self made man is een fenomeen, maar daarmee nog geen leider.
Wat kan HRM dan leren?
Het ontwikkelen van leiders heeft vooral te maken met karakter, en minder met competentie-ontwikkeling. Signaleer leiders op hun karakter en authenticiteit. Het zijn de mensen die juist niet opvallen vanuit een traditionele, onaantastbare managementhouding. Zij staan tussen de mensen en zorgen voor beweging doordat mensen plezier in hun werk hebben. Zij zorgen ervoor dat medewerkers niet hun stress aan het managen zijn, omdat ze een hete adem in de nek voelen en van alles moeten. Zij krijgen de boel mee omdat ze wel eens iets anders doen dan het protocol vraagt. Durf te investeren in mensen die het verschil maken omdat ze anderen in staat stellen het verschil te maken. Mensen die op een dug out springen zijn niet gek! Afwijkend gedrag is goed voor de vibes.
Geef een reactie