Paul Miller ging een jaar offline. Heeft u het zich wel eens voorgesteld? Geen Facebook, geen Twitter, geen e-mail. Heel veel tijd voor jezelf en heel veel tijd om dingen te doen. Zo werkte het niet. Paul beschrijft in zijn verslag schitterend hoe hij vol moed aan zijn offline jaar begon. Hij begon te schrijven, met mensen af te spreken, te doen met zijn leven wat hij echt belangrijk vond.
En toen de nieuwigheid er af was, kwam er in plaats van internet een andere sleur. In het begin van het artikel omschrijft hij al hoe hij achterloopt met de telefoon beantwoorden, toch uit eten is gegaan (niet zelf heeft gekookt) en Toy story kijkt. Is er een groot verschil met het online leven?
Een opleving
Paul begon zijn jaar wel met een opleving – het soort opleving dat vaak gepaard gaat met een nieuwe wending in je leven. Hij omschrijft het erg sterk:
“I was a little bored, a little lonely, but I found it a wonderful change of pace. I wrote in August, “It’s the boredom and lack of stimulation that drives me to do things I really care about, like writing and spending time with others.” I was pretty sure I had it all figured out, and told everyone as much.”
Maar zelfs als je Facebook niet 20 keer per dag bekijkt, ontstaan er andere afleidingen:
“A year in, I don’t ride my bike so much. My frisbee gathers dust. Most weeks I don’t go out with people even once. My favorite place is the couch. I prop my feet up on the coffee table, play a video game, and listen to an audiobook. I pick a mindless game, like Borderlands 2 or Skate 3, and absently thumb the sticks through the game-world while my mind rests on the audiobook, or maybe just on nothing.”
Productiviteit en het internet
Paul concludeert uiteindelijk dat geen internet geen oplossing is voor de problemen die ontstaan door internet. Zijn verslag is redelijk de moeite waard, dus als je zelf overweegt om een sabbatical van internet te nemen, lees het dan vooral. Maar overweeg eerst je productiviteit eens te steunen met een programma dat voorkomt dat je teveel tijd aan bepaalde websites besteed (zelf gebruik ik Leechblock voor Firefox – een fantastische manier om je gewoonte om bijvoorbeeld nu.nl te checken te doorbreken).
Wat HRM hiervan kan leren
Als HRM’er kunnen we ook van Paul leren. Hier zien we twee dingen die enorm interessant zijn. Ten eerste wordt het belang van intrinsieke motiviatie onderschreven. Internet is niet het probleem, toegang tot facebook op je werk is ook niet het centrale probleem. Wanneer je als (grote) organisatie facebook blokkeert om je werknemers productiever te maken, los je het probleem niet op. Je staat veel sterker wanneer je werknemers intrinsiek gemotiveerd zijn om hun best te doen. Zijn ze dat niet, dan vinden ze wel een ander middel om hun tijd te verdoen.
Een energieboost voor medewerkers
Minder duidelijk, maar toch mijn persoonlijk favoriete deel, is de enorme energieboost die Paul kreeg van de grote verandering in zijn leven. Het moet een grote gewoonte-verandering zijn geweest om niet ’s morgens zijn pc aan te zetten en bijvoorbeeld het nieuws te lezen. En het resulteerde, in eerste instantie, in allerlei activiteiten: frisbeeën, fietsen, sociaal contact. Stel dat we proberen onze werknemers af en toe zo op te schudden en hun een enorme energieboost te geven. Wat voor activiteiten zouden we daartoe kunnen ondernemen?
Geef een reactie