(Duurzaam) Inzetbaar zijn is tegenwoordig ‘een reis maken’. De employee journey of experience noemen we dat in HRM-land. Onder druk van de schaarste op de arbeidsmarkt en het niet of steeds moeilijker kunnen vinden van het juiste en beschikbare talent zetten werkgevers weer hard in op het personeel dat ze al hebben. Hoe houd je ze vast en hoe houd je ze gemotiveerd, betrokken en productief? Dat is wat we de employee experience noemen (‘Binden & Boeien’ noemden we dat een paar jaar geleden). Ja, zoals je weet is HRM erg goed in het verzinnen van nieuwe termen. Misschien om de eigen onzekerheid te verbergen dat we eigenlijk niet zo goed weten hoe we het moeten aanpakken…
Onboarding en offboarding
Als we de cijfers mogen geloven, dan is het voor menig werknemer ook echt een experience. Een groot deel van de nieuw ingestroomde medewerkers (soms tot 40%) is binnen het eerste jaar alweer weg, en met name mensen binnen de jonge generatie (Y, of Millenials) vinden hun bestemming in die reis blijkbaar maar moeilijk. Of we vallen uit, door werkstress of burn-out. Dit zijn 1 op de 4 medewerkers van de jonge generatie en 18% van het totale aantal werknemers, volgens onderzoeksbureau TNO.
Dus het ‘onboarden- journey -experience-offboarden’ lijkt nog niet zo eenvoudig te zijn. Het zit hem dan ook niet in al deze modieuze termen en trends, maar in een effectieve en geïntegreerde aanpak van duurzame inzetbaarheid. Ja, ik weet het, dit was vorig jaar nog een zogenaamd ‘jeukwoord’, maar toch.Natuurlijk, als we niet weten hoe we het aan moeten pakken, ervaren we het als lastig, irriteren we ons eraan en gaan over tot de orde van de dag. Dan verzinnen wel weer nieuwe HRM-woorden en trends!
Het probleem van duurzame inzetbaarheid
Dit terwijl duurzame inzetbaarheid voor mij in feite hetzelfde is als HRM! Dus wat is nu het probleem? Dat we niet weten waar te beginnen, dat we het te complex vinden, te veel een containerbegrip. Dat is in feite hetzelfde om de werknemer, als mens te complex en te lastig te vinden, toch? Maar in feite gaat het om medewerkers zo goed mogelijk inzetten, dat ze hun talenten benutten en ontwikkelen, ervoor zorgdragen dat ze werkplezier of geluk ervaren, dat ze zoveel mogelijk in balans zijn met zichzelf en de omgeving en om leren gaan met alle prikkels en stressoren die op ze afkomen. Dat ze de organisatie waar ze voor werken sterker en beter maken, waardoor er betrokken klanten en/of cliënten ontstaan. Dat we SAMEN winst maken en ons tegelijkertijd inzetten voor maatschappelijke doeleinden!
In mijn nieuwe boek over duurzame inzetbaarheid, ‘Aan de slag met duurzame inzetbaarheid: van dialoog naar rendement’, dat eind maart 2020 bij Boom uitgevers zal verschijnen, laat ik zien aan de hand van een eenvoudig, geïntegreerd model dat duurzame inzetbaarheid helemaal niet moeilijk hoeft te zijn. We hoeven geen supermedewerker, of die topatleet, of topvoetballer, zoals al die zichzelf benoemde goeroes ons voortdurend laten weten te moeten zijn!
Waar het uiteindelijk allemaal om gaat
En antwoord gevende op waar het om gaat vormt de kern van dat model: We willen vitaal zijn en blijven, bekwaam gevonden worden, wendbaar zodat we ons positief kunnen blijven aanpassen en veerkrachtig zijn in het positief afstemmen van werk en privé, en omgaan met druk waarmee we te maken hebben.
Leidinggevenden
Maar dat vraagt ook om andere leiders, leidinggevenden die het als hun belangrijkste opgave ervaren om hun medewerkers vitaal, bekwaam, wendbaar en veerkrachtig te laten zijn. Leiders die leider willen en kunnen zijn, coachen, motiveren, inspireren hun medewerkers op deze vier dimensies, en durven en kunnen loslaten zodat medewerkers zoveel mogelijk autonoom kunnen werken met voldoende regelruimte. Niet voor niets worden autonomie en regelruimte gezien in negatieve zin als twee cruciale stressbronnen, maar juist in positieve zin als 2 essentiële energiebronnen.
In de volgende blogs ga ik dieper in op deze aanpak, en de rol van dialoog in het model. Het nieuwe boek ‘Aan de slag met duurzame inzetbaarheid: van dialoog naar rendement’ geeft niet alleen inzichten in het model, de theorie die eraan ten grondslag ligt, maar vooral veel instrumenten, methodieken, checklists om zoals de titel al aangeeft, daadwerkelijk aan de slag te gaan met duurzame inzetbaarheid. Maar dat niet alleen, in een afzonderlijk hoofdstuk ga ik in het boek in op wat ik noem ‘DI-analytics’, hoe maken we duurzame inzetbaarheid tot een effectieve business case. Met vele voorbeelden van effectieve en bewezen interventies.
Geef een reactie