First things first

Goedemorgen,

FIRST THINGS FIRST.
Ja, ja. Simpele waarheid als een koe en gewoonlijk lukt het aardig om je er aan te houden. Maar soms vliegen de dingen die je moet doen als lastige insecten om je oren en heb je de neiging om er in het wilde weg naar te meppen… als ze maar weg zijn. Juist dan is het goed om even alles stil te zetten en je te herinneren: Wat was het ook weer? Juist, first things first!

Afgelopen week had ik zo’n toestand, waarin alles in een keer door elkaar heen begon te lopen en de paniek om me heen begon toe te slaan toen we te maken kregen met een diep tragisch ongeval en de hele dag- en weekplanning op z’n kop stond. In een flits herinnerde ik me een voorval uit mijn studietijd – compleet anders – maar met vrijwel dezelfde impact. Ik wilde voor mijn studie namelijk een recall actie beschrijven van een Brabantse bierbrouwer, die geconfronteerd werd met een klacht van een man die glassplinters had aangetroffen in zijn bier. Op zich geen onbekend fenomeen, want het kan dat door het verkeerd openen van een flesje kleine splinters in het bier terecht komen. Dus werd de standaard reactie gegeven door het bedrijf, aldus mijn zegsman.

“We noteerden alle contactgegevens en stuurden met onze excuses een nieuw kratje. Tegelijk werd een steekproef gehouden (ook standaard) onder de flesjes naar de glaskwaliteit en … de hel brak los. Er bleek inderdaad iets vreselijk mis met een grote partij glas door een productiefout bij de producent. Een onwerkelijke situatie. Door een externe factor kwam onze goede naam op straat te liggen. En ik was de verantwoordelijke voor een recall actie met alles erop en eraan.

Gevoelsmatig begon ik fijn zand te scheppen met mijn hand. Je ervaart een enorme last, mede door de honderdduizend vragen die je zowel in- als extern moet behandelen. En het leek wel alsof iedereen op mijn beslissingen wachtte. Het informeren van de media en de bedrijfsleiding waren moeilijke momenten, maar het vechten tegen onwaarheden nog meer. In de tussentijd liepen de projecten aan de productielijn gewoon door en moest ik gordiaanse knopen aan alle kanten doorhakken.

Net toen ik het gevoel kreeg dat ik ging omkiepen, kwam er een man van de technische dienst naar me toe die me een klein notitieboekje gaf en me zei: Voordat je als een kip zonder kop verkeerde besluiten gaat nemen, raad ik je aan om vanaf nu drie keer per dag door het bedrijf te lopen. Schrijf in dat boekje alle punten op die je niet direct kunt oplossen. Op je kantoor werk je ze uit en geef je aan wanneer je ze af wilt hebben. Want je tijdsplanning is het allerbelangrijkst nu. Daar moet je aan vasthouden. Jij moet nu de controle terugpakken met puntsgewijs alles afhandelen van boven naar beneden. First things first. En stop alsjeblieft met rennen en vliegen van hot naar her.”

Net als de zegsman van hiervoor, heb ik afgelopen week een lijstje gemaakt van alle dingen die gedaan moesten worden en dan dat lijstje ook net zoals opgeschreven van boven naar beneden afwerken. First things first. Beginnen en niet afwijken.

Ik wens u een calamiteitvrije week, maar mocht die zich voor of na de vakantie bij u toch voordoen, denk dan eens terug aan deze “first things first” opstarter.