Hoe gaat het bij jou in de organisatie? Neemt het optimisme en vertrouwen toe? En zie je de mensen meer ontspannen hun werk doen? Dat lijkt mooi, maar ik wens je sterkte ermee. Voor je weet ben je in een andere fase beland. Die van vacatures door vertrekkende medewerkers en omdat je simpelweg meer capaciteit nodig hebt om de aantrekkende opdrachtenportefeuille aan te kunnen.
Werkgever en de krapte op de arbeidsmarkt
In hoeverre ben jij als werkgever voorbereid op de krapte op de arbeidsmarkt? Deze vraag lijkt misschien ver weg, maar is het zeker niet. Onlangs werd er nog een onderzoek gepresenteerd waaruit bleek dat mensen met een exacte en technische achtergrond in 2015 veelgevraagd zullen worden. Daarnaast is de verwachting dat de technisch commercieel medewerker zich weer gewaardeerd zal voelen op de arbeidsmarkt.
Over de arbeidsmarkt gesproken: in hoeverre is jouw organisatie aantrekkelijk? Je komt thans niet meer weg met het verstrekken van baanzekerheid met karige arbeidsvoorwaarden. Realiseer je eveneens dat je niet alles met een hoger salaris kunt goed maken. Ook het principe van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’ is achterhaald. Durf onderscheid te maken in waardering voor je mensen. Als duidelijk is dat een bepaalde medewerker essentieel is voor je organisatie laat dat dan werkelijk blijken. En denk dus breder dan salaris. Overweeg een ongewone opleiding aan te bieden (iets anders dan time management dus), een custom made loopbaanperspectief (eindigend als partner?), of verstrek tijd om nieuwe zaken te onderzoeken & te ontwikkelen. Wees creatief. En vergeet niet de betreffende zelf te vragen waar die blij van wordt. Dan ben je bezig met je mensen te binden én te boeien. Dat lijkt een luxe behandeling, maar zal op termijn bittere noodzaak zijn. Immers, in de huidige arbeidsmarkt heeft het marktprincipe in de samenwerking tussen werkgever en werknemer een stevige plaats ingenomen. Wederkerige afhankelijkheid: wat is voor mij aantrekkelijk aan jou en wat vind jij aantrekkelijk aan mij? En houd svp niet krampachtig vast aan het idee om mensen voor baan voor het leven te verstrekken. De flexibele schil van je club reikt verder dan de groep ingehuurde ZZP-ers!
Moraal van mijn verhaal is dat je als werkgever de organisatie voorbereidt op de roerige tijden die gaan komen. Het menselijke kapitaal is en blijft het belangrijkste en onderhoudsgevoelig. Durf daarin te investeren en onderscheidend te zijn!
Geef een reactie