Het einde van de JobHopper, lang leve de JobHopper

15/12/2015 Leestijd: 1 minuten

Iedere baan is tijdelijk tegenwoordig. Dit verkondig ik al enige tijd. Het is een onderdeel van mijn Talent2.0 visie (slideshow).

Wat betekent dit voor het verschijnsel “JobHopper”? In de regel wordt dit begrip niet positief gebruikt. JobHoppers komen op het stapeltje afschrijven.

Het zou een teken zijn dat talenten zich niet kunnen verbinden aan een organisatie, dat ze niet loyaal zijn, dat men er niet op kan vertrouwen dat ze tot het einde van de “rit” blijven zitten, dat ze voortijdig het schip verlaten.

Met enige regelmaat kom ik nog de vooroordelen tegen het JobHoppen tegen. Het wordt tijd dat dit afgelopen is en dat er een herwaardering komt voor de JobHopper. JobHoppers zijn flexibele talenten waar men zich geen zorgen hoeft te maken dat ze tot het einde der dagen in uw organisatie zullen blijven.

Er is naar mijn idee maar één echte zorg en dat is de employability. Zijn JobHoppers inderdaad ook Talenten2.0? Nemen zij inderdaad de verantwoordelijkheid om te investeren in hun inzetbaarheid?

Als het goede JobHoppers zijn wel, want het is de basis om telkens weer opnieuw aan het werk te kunnen gaan. Wie een JobHopper langer wil verbinden omdat het werk dit verlangt, moet goede afspraken maken die passen bij de persoon en de organisatie.

Wie JobHoppers nog steeds wantrouwt moet referenties natrekken, die zijn er als het goed is meer dan genoeg. Dat is een voordeel in het selectieproces dat men niet onbenut moet laten.

Ik denk dat het tijd wordt voor herwaardering van de JobHopper.

0 reactie(s) op “Het einde van de JobHopper, lang leve de JobHopper”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.