Hoe een ‘oude vos’ mij een levenslesje leerde met D E K.

15/12/2015 Leestijd: 3 minuten

Goedemorgen,

Nee, ik onthul u nog niet het geheim van D E K. Dat komt vanzelf, maar het is zo clever, dat vergeet je van je leven niet meer.

Het middelgroot bedrijf waar ik werkte toen ik met D E K te maken kreeg, zocht iemand voor een middenkader-functie. We besloten een advertentie te plaatsen in de zaterdagkrant. De tekst sterk wervend, want de arbeidsmarkt was toen aardig overspannen en de druk intern groot.. Wat een afknapper. Reacties matig en de meesten ook nog eens absoluut niet beantwoordend aan het gevraagde profiel. Vraag was: Wat te doen? Criteria bijstellen was geen echte optie. We besloten dan ook om het uitgestippelde pad te blijven volgen en de paar die in de buurt leken te komen verder te volgen. Het waren er precies twee.

Terwijl ik zwaar zat te peinzen over wie ik als eerste zou uitnodigen, kreeg ik het verzoek van onze receptie om een bureau DEK terug te bellen over recruitment. Ik legde de notitie tussen mijn papieren-voor-later en vergat ze eigenlijk. Maar dat deed het bureau DEK niet. De volgende dagen kreeg ik met de regelmaat van de klok kattebellen van de receptie om dat leuke bureau met die aardig klinkende meneer terug te bellen. Ik zwichtte voor die aandrang en DEK werd gebeld:

“Mijnheer Maassen, gelooft u in life time employment? Nee? Ah, u vindt dat medewerkers zich moeten ontwikkelen? Career time management! Maar weet u ook wie de kennisbrengers zijn in uw organisatie? De vakvolwassen professional? Mooi, mooi. En hoeveel van die ervaren krachten zijn er in uw bedrijf? Wellicht is het interessant voor u als ik u iets vertel van DEK. Want DEK is eigenlijk een dekmantel en staat voor De Ervaren Kracht en dát ben ik. Ik ben dus DEK! Ziet u, ik ben 57 jaar en wil nog 8 jaar werken. Er wordt echter op de meeste plaatsen eerst naar mijn leeftijd gekeken en niet naar mijn potentieel. Zodoende meld ik mij bij een sollicitatie die me aanspreekt als bureau DEK voor recruitment omdat dat me een betere kans geeft op contact dan wanneer ik mijn CV instuur.” Ik wist niet goed wat ik met zijn verhaal aan moest, vond het wel boeiend en besloot in elk geval zijn CV goed te bekijken.

DEK werd meegenomen, als reserve-kandidaat weliswaar, maar toch ..! Toen de eerst geselecteerden afvielen, werd hij uitgenodigd en jawel DEK kwam met glans op plek nr. 1. Nu moest er nog een tweede gesprek volgen, maar niemand die hem had gesproken twijfelde aan de uitslag daarvan. DEK zou onze man zijn. Toen ik hem belde om de afspraak te maken, zei DEK me dat hij een andere functie had geaccepteerd. “Nooit gedacht, wel gekregen”, klonk hij blij over de telefoon. Ik zat ontzettend te balen, maar wist toch op te brengen om hem van harte te feliciteren. Niet alleen met zijn gevonden top-job, ook met zijn creatieve manier om zichzelf te presenteren als DEK, bureau voor recruitment en zo zijn kansen op een leuke baan te verhogen. En nu maar hopen dat niet elke sollicitant die u en ik nodig hebben zich een eigen-bureau-functie toe-eigent. Aan een DEK hebben we genoeg, toch?
Hoewel, van oude vossen moet je het soms wel hebben! Houd ze dus goed in de gaten.

Ik wens u een goed ge”DEK”te week toe.

0 reactie(s) op “Hoe een ‘oude vos’ mij een levenslesje leerde met D E K.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.