Hoezo contactloos?

18/09/2017 Leestijd: 4 minuten

Het lijkt wel of de wereld om ons heen een beetje gek aan het worden is. Voor (HR) ZZP-ers is netwerken zo’n beetje een cultus aan het worden. Het “ont”moeten is een doel op zich geworden. Ondernemers met eenzelfde doel (meer klanten, omzet) jagen op elkaar en schieten zo niet erg op. De klanten zitten namelijk niet in het netwerk. Bij BNI is moeten dwang, daar “moet” je scoren. Daarom is dit overigens niks voor mij. Terwijl de techniek contact maken, netwerken en verbinden tot in optima forma mogelijk maakt, wordt het “contactloos” de nieuwe norm. Gek? Ja, in mijn ogen wel. Daarover gaat dit blog.

Hoezo contactloos?

De wereld om ons heen

Om ons heen is de wereld aan het opwarmen, terwijl de verhoudingen steeds killer worden. Presidenten en regeringsleiders schieten vanuit een ivoren toren of via hun Twitter-account hun decreten op ons af. Formaties duren bij ons ellenlang, terwijl het met het land steeds beter gaat? Gaat het wel beter? Op de weg word je links en rechts van je sokken gereden. We snijden wat af en appen in het verkeer tot we dood gaan (of een toevallige mede-weggebruiker). We groeten elkaar met de automobilistengroet: een dikke middelvinger. We gooien ons vuil gewoon van ons af. Zodra er ergens iets te “doen” is, staan we er omheen en “doen” vooral zelf niks, behalve de hulpdiensten dwars zitten. Op verjaardagen zit driekwart van het Hollands Kringetje met in de ene hand de mobiel en de andere hand een stuk leverworst: Hoera! Het is dus letterlijk de wereld om ONS heen. Egoïsme viert hoogtij, Samen voor ons “eigen” is de norm (Koot en Bie, 1981, al ver hun tijd vooruit).

De wereld

De wereld ligt voor je open zeiden pa en ma in koor bij het bereiken van mijn 18e verjaardag. Het VWO was achter de rug en ik begon aan de lerarenopleiding aardrijkskunde en geschiedenis. En inderdaad deze studie heeft heel wat aan mij geopenbaard. Mooie verhalen in de boeken en films (internet was nog een militair netwerk in de jaren 70) en natuurlijk de studiereizen naar Frankrijk en Polen. Zelf ervaren, zelf lezen, zelf zien heeft me veel gebracht. Veel meer dan 3 Opreis (alhoewel één van mijn favoriete TV-programma’s) kan bieden. Nu is het vreemd als je NIET tijdens of vlak na je studie de wereld gaat bereizen. Minstens naar Australië en het liefst een rondreis van ettelijke maanden. Ver is goed, nee een must. Het programma Helemaal het einde volgt bij RTL4 drie gezinnen die met een fors budget een jaar in Chili mogen bivakkeren. SmulTV voor de huidige tijd. Verrassend is het beeld dat Chili behoorlijk “bij” is. De wereld is “klein” geworden.

Om ons

De wereld (letterlijk) om ons heen, want zeg nou zelf: de wereld draait toch om ons heen? Wij zijn opgesloten in ons eigen wereldje. We zitten in de communicatiecocon met onze eigen mobiel. We raken in paniek als er ergens geen wifi is, onze vakantie is dan niet compleet. Wij willen voorrang in alles, wij willen nergens meer op wachten, de politiek dient toch reken te houden met ons. De ander is een virtuele realiteit aan het worden. Het is zij tegen wij. We zien meer van de wereld dan in de jaren 70 en 80, maar zien we alles nog wel? Is het wel de realiteit of is het de virtualiteit? We denken dat we verbonden zijn, maar het is alleen maar éénrichtingsverkeer, decreten, zenden, en geen weerwoord. In één woord: contactloos.

Heen (en weer terug…)

Contact wil zeggen dat je elkaar ziet, hoort, verstaat, begrijpt (of niet) en ervaring uitwisselt. In de hiervoor geschetste wereld is dit niet meer de norm. Het gaat om ons, ieder voor zich. We werken “in the cloud” en tijd en plaatsonafhankelijk (van elkaar in plaats van met elkaar). Daarom is het niet zo gek dat er een tegenbeweging is te zien: terug naar de essentie, terug naar een samenleving, terug naar samenwerken op een fysieke plek. Dat is gelukkig altijd zo. De krachtige technologische mogelijkheden zetten veel mensen ook weer aan het denken. Hoe houden we de menselijke maat? Hoe houden we menselijk contact in ere. Want techniek dient ons te helpen in het bereiken van een beter menselijk bestaan. Want dat willen we allemaal. En dan wil ik best contactloos afrekenen met mijn mobieltje….

0 reactie(s) op “Hoezo contactloos?”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.