Het is menselijk om situaties te zien vanuit een persoonsgebonden perspectief. Een financial ziet de financiële kant van een verhaal, een marketeer de PR kant. Dat is perfect normaal: wat je ziet en wat je meemaakt, beoordeel je op basis van eerdere ervaringen. En door reflectie leer je daar weer van. Maar we moeten niet vergeten dat de realiteit niet gebonden is aan dat persoonsgebonden perspectief. De realiteit bestaat uit alle aanwezige perspectieven. Wanneer we dat vergeten beperken we ons wel eens in onze meningsvorming. Dat leidt dan tot opmerkingen die variëren van “HR is overbodig” tot “HR is de belangrijkste business-functie”.
De realiteit is genuanceerd
In juni heb ik mijn verbazing geuit over het feit dat CEO’s HR incompetent vonden en daarom HR taken overnamen. Onvoorstelbaar dat men van mening is dat een vakgebied in zijn algemeen incompetent is. Daar moet meer aan de hand zijn.
Vandaag uit ik mijn verbazing over de gedachte dat HR de belangrijkste businessfunctie van de toekomst zou zijn. Vereerd als ik ben. En positief als ik ben over HR als vakgebied, heb ik hier toch mijn twijfels over. Wil ik nou HR afkraken, een ander vakgebied als belangrijkste noemen? Nee, ik wil ons HR-perspectief in een breder, realistischer perspectief plaatsen.
HR is een onderdeel van het bedrijf
In het artikel wordt geargumenteerd dat HR de belangrijkste businessfunctie wordt omdat het vinden en behouden van toptalent steeds meer prioriteit krijgt bij bedrijven. Dat is een goede tendens. Het idee dat HR (beleid) onderscheidend moet zijn en een bedrijf een eigen karakter moet geven om zo een bindende cultuur te scheppen, dat is fantastisch. Stellen dat HR daarmee de hoogste prioriteit krijgt, of het belangrijkste. Misschien is dat waar, in ieder geval tijdelijk. Maar dat is nooit het hele verhaal. Er is een financiële kant, er is een productiekant, er is veel meer.
HR is een onderdeel van het bedrijf, dus…
Het idee van prioriteiten is goed. HR als topprioriteit spreekt me erg aan. Toch wil ik het artikel nuanceren. In die zin dat HR ongeacht haar prioriteit altijd als onderdeel van het bedrijf moet worden gezien. Als de motor, of het hart, watje maar wilt. Maar als een onderdeel van een geheel dat, hoe belangrijk het ook is, bestaat om met de andere onderdelen samen te werken.
Een visie op HR
Een visie op HR, of welk vakgebied dan ook, waarbij men zich beperkt tot het perspectief van dat vakgebied, verliest het doel uit het oog. HR is daar om een bedrijf te zien van een adequaat personeelsbestand. En hoe dit tot stand komt, is afhankelijk van de algehele bedrijfsvoering, van andere marketing acties, van de manier waarop producten worden gemaakt, de bedrijfscultuur, het employer brand, van de mensen die bij het bedrijf werken, kosten, winsten, de economie en nog veel meer.
Zolang we HR in die context blijven zien kan het elke prioriteit hebben die het maar wil. We blijven ons dan realiseren dat we pas in een samenspel van prioriteiten en belangen bereiken waar we voor werken.
Geef een reactie