Ontzettend leuk vind ik het, om over een goed idee te lezen. Zelf heb ik het meeste bewondering voor goede ideeën die uit in principe nadelige situaties komen. Veel respect voor mensen die altijd kansen weten te vinden in netelige situaties. Afgelopen week plaatste ik al een boekreview over creativiteit HOE? ZO!. Vandaag kreeg ik via via een leuk verhaal te horen over hoe dit kansen zien in de praktijk werd toegepast.
Het idee betreft maatschappelijk verantwoord ondernemen. Een van de problemen waar we mee kampen is onze CO2 uitstoot. De algemene opvatting is dat deze moet worden teruggebracht. Dit zou enorm veel geld gaan kosten en talloze problemen opleveren. Bedrijven moeten processen aanpassen, andere energiebronnen aanspreken, enzovoorts. En dat is moeilijk, want onze hele maatschappij draait op energie. En nu hoor ik van een vriend een leuke uitspraak die hij in De Pers vond: “men denkt bij Co2 aan milieu, maar het wordt gewoon business”.
Ik begreep dat bedrijven in de toekomst moeten betalen voor hun CO2 uitstoot. Opslaan van de uitstoot is een van de alternatieven. En de mogelijkheden hiervoor waren al aanwezig: lege mijnvelden in de Noordzee. De infrastructuur voor het transport: de ondergrondse pijpen die ons van aardgas voorzien. En voila, zo denken we niet meer in de kosten van de CO2 uitstoot, zo staan we stil bij de mogelijkheden die deze potentiële kostenpost ons biedt.
Ik denk dat deze houding ten opzichte van problemen een belangrijke rol speelt in bedrijfsvoering. En dat HR de primaire afdeling is om het ontstaan en behoud van deze houding binnen de organisatie te ondersteunen en begeleiden. Het aansluiten van de bedrijfscultuur, processen, inspraak van werknemers zijn allemaal taken van HR. En door deze goed in te richten kan een optimale kansrijke houding worden bereikt.
Geef een reactie