Introductie : bezinning op het WKR project

15/12/2015 Leestijd: 3 minuten

Een vakantie brengt vaak even de broodnodige afstand, een goed moment om alles weer eens op een rijtje te zetten. Even iets heel anders doen en jezelf leegmaken om inspiratie op te doen. Dit keer mocht ik afstand nemen op 12500 km van huis. Ik volgde voor t eerst de gebeurtenissen via mijn digitale kranten en zat te kijken naar de situatie in Europa, Alles en iedereen roept om verandering. Maar niemand zegt: we zijn aan het veranderen! Door focus op de oplossing, vergeet men vaak naar de veranderingen onderweg te kijken. Ik dacht op een moment: als ik nu terug ben is er dan nog wel de euro? Wat een verandering terug zou dat zijn!

Mijn gedachten gingen verder: Zijn  we in staat om terug te veranderen? Is het niet een doolhof? Daarbij meteen denkend: De geruststellende gedachte is dat een doolhof in elk geval één of meerdere uitgangen kent. Dus meerdere oplossingen.

Onze maatschappij en cultuur is de laatste decades gewend geraakt aan 1+1 =2 oplossingen. Snel en gelijk goed moet het zijn. Maar vele veranderingen zijn op niets uitgelopen, of zelfs weer terug bij af. Is het iets om oplossingen gewoon eens te laten groeien en door stil te staan bij wat je gedaan hebt, een van de uitgangen te vinden van het doolhof? Is dit niet de gedachte achter ‘ meer dan de som der delen’ ?

Ik denk het wel. Ik denk dat het noodzakelijk is in meerdere uitkomsten te denken en zo het resultaat en doel gelijk (waardig) te laten worden.

De laatste jaren zien we meer dat organisaties en overheid een doel formuleren en deze vervolgens als vraag bij de leverancier neerleggen. Deze kan dan tegen de beste prijs dit doel verwezenlijken. Bij de overheid worden de voorwaarden bij de klant neergelegd, in een plan van eisen. Door de politiek en veranderende eisen worden tijdens het project nog wel eens criteria bijgesteld. Dit betekent dat een enkelvoudige en eenduidige benadering niet meer voldoet. Hoe benader je dat dan? Om te voorkomen dat je in een proces terecht komt van lukraak schieten op een steeds verdraaiende doelschijf is het belangrijk te zorgen dat je in opties denkt en bijstelt wanneer dat nodig is. Project Management heeft door deze verandering ook meer de vlucht genomen naar een procesmanagement structuur, waar tijdens het proces de richting en de opties bijgesteld kunnen worden, In de ICT en techniek wordt het ook wel system engineering genoemd. Het is het proces van functioneel naar constructie. Dit gaat verder dan de Prince II methode door de pyramide vorm (zie voorbeeld hieronder) waarin elke fase een meervoud van mogelijkheden biedt (het specificeren) om vervolgens in de realisatiefase weer teruggegaan wordt naar het abstracte niveau, het initiële doel of opdracht.

 

v-model top down bottom up (V-model top down bottom up.JPG)

 

Mijn project gaat over de werkkostenregeling (WKR) voor een corporate organisatie met 9-10 vestigingen in Nederland. Het doel is een gestandaardiseerde regeling te maken die zoveel en zover mogelijk budget neutraal is. Het sub doel is dat alle vestigingen samen op het zelfde centrale systeem zijn aangesloten en dat een service center de salarisadministratie gaat doen. Dit staat gepland voor 2017.

Doordat dit project niet direct SMART te maken is door de omstandigheden en kaders en er draaiende doelen lijken te ontstaan, ben ik in werkelijkheid al bezig meer de procesmanagement benadering te kiezen.  Hierover meer in mijn volgende artikel: De fase van aanpak: case Werkkostenregeling.

0 reactie(s) op “Introductie : bezinning op het WKR project”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.