Lang leve sociale media?

17/10/2011 Leestijd: 4 minuten

Afgelopen weken heb ik u bestookt met Op(s)ta(r)ters – ja, u leest het goed! Optaters! – over het NIEUWE OMGAAN MET MEDEWERKERS VAN GENERATIE X EN Y. Juist omdat ik er van overtuigd ben, dat mijn generatie + die van boven mij én de aankomende generatie elkaar nog steeds niet verstaan, laat staan begrijpen en kunnen samenwerken. Afgelopen week ben ik in die mening nog eens stevig bevestigd. Twee keer liefst.

1.

In mijn dagblad stond een nogal cynisch verhaal over het dagenlang uitvallen van Blackberry-apparaatjes en de paniek(!) die daardoor ontstaan was op scholen bij leerlingen die plotseling verstoken bleken van al hun mogelijkheden op Facebook, Hyves en Twitter. Totaal onthand waren ze. Ze bleven wanhopig proberen om contact te maken, maar de schermpjes zagen alleen maar zwart. Inloggen, inloggen, inloggen, er was nergens anders belangstelling voor. De vingertjes bleven stoempen op de toetsen. Er gebeurde niets. Lessen vielen uit, want de leerlingen deden gewoon nergens aan mee …. Complete chaos gedurende de 4 dagen Blackberry-stilte.

2.

Het andere verhaal overkwam mij persoonlijk toen ik op een mooie middag mijn voortuin stond te schoffelen. Toen ik opkeek zag ik boer Huub – Huubke voor kennissen – naar mij staan kijken met een norse trek op zijn gezicht. “Vind jij dat niet erg dat ze dat weiland daarginds kapot gemaakt hebben door er huizen op te zetten, begon hij? En nu raken ze ze aan de straatstenen nog niet kwijt! Trouwens niemand raakt zijn huis nu kwijt. En weet jij hoe dat komt?” Ik schudde mijn hoofd. Ik wist het niet. “Weet je, hervatte Huub, dat komt door types als jullie. Jullie soort wil altijd meer. Nooit is iets genoeg.

Een huis moet vrijstaand zijn met een grote tuin. Vroeger, vroeger hè, was een huiskamer 24 m2, hooguit 30. En je woonde in een leefkeuken met z’n allen. En hoeveel televisies heb jij? Ik wed minstens twee als het er geen drie zijn. Terwijl één televisie in de huiskamer met een paar vaste zenders meer dan genoeg is om alle rotzooi op de hele wereld te zien. En dat doe je dan samen. Televisiekijken bedoel ik, maar ook samen eten, samen afwassen, samen dat is toch veel leuker! Heb jij ook 30 zenders? Ik weet dat er sommigen zijn die er 80 en nog meer hebben!  Jullie smijten geld weg. Want je wil ook nog zo’n computer en mobiel en andere ingewikkelde dingen en in je auto telefoon en een TomTom en over twee jaar weer alles nieuw.

Omdat jullie zoveel plaats innemen met al je gedoe, is er voor de jeugd straks niks meer over. Geen huis te koop of te huur, geen hypotheek, geen werk, pensioenen onbetaalbaar en dat allemaal door jou en jouw generatie. Jullie vreten alles kaal. Mijn kleinkinderen moeten een onzekere toekomst in en kijken nu al tegen onbetaalbare huizen aan die ze over een poosje misschien zelfs weer moeten slopen. Weet je meneertje, jouw kinderen hebben straks meer last van jullie dan profijt. Om over lust nog maar helemaal niet te spreken. Denk daar maar eens over na.” En Huubke liep verder, mij enigszins verbijsterd achterlatend met mijn schoffel.

Twee modellen

Twee modellen die elkaar volledig lijken uit te sluiten. Ik vertel ze u in deze Opstarter omdat ze zo exact aangeven waar wij in onze organisaties ook mee te maken hebben en zeker gaan krijgen. De groep jongeren die nauwelijks nog lijkt te kunnen leven zonder altijddurende bereikbaarheid via hun sociale media (herinner u de TV spot met Ali B die voortdurend zijn vrienden om zich heen wil weten en de spot waarin twee vrienden alles in de steek laten omdat ze al 14 seconden niets van een derde vriend gehoord hebben!) en de groep waar Huub toe behoort, die verbitterd van niets nieuws wil weten en alles afwijst.

De laatste groep lijkt nu reddeloos verloren. Mijn generatie – ook u – zal de verbindingen moeten aanbrengen die nodig zijn om een gezamenlijke denkkracht van oud en nieuw te ontwikkelen, die daarna ingezet kan worden voor een succesvol voortbestaan van wat eerder met veel inzet van de oudste groep is opgebouwd. Bij die poging zal “connected zijn” heel wat zwaarder gaan wegen dan wat wij nog zeer belangrijk vinden. Bijvoorbeeld een “hoog salaris en leuke emolumenten”.  Lang leve dus de verandering en de sociale media. Laat ze u helpen in plaats van tegenwerken. Van dat laatste kunt u alleen maar verliezen.

Ik wens u een week vol denkkracht.

0 reactie(s) op “Lang leve sociale media?”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.