Positieve discriminatie

Rare aanduiding voor een positief bedoeld fenomeen? Ja zeker! De definitie op Wikipedia zegt er het volgende over: Positieve discriminatie is het opzettelijk bevoordelen van bepaalde bevolkingsgroepen wanneer er sprake is van gelijke geschiktheid. Bijvoorbeeld voor een vacature of een opleiding. Het doel is meestal om het aandeel van deze bevolkingsgroepen te verhogen, waardoor de ongelijkheid wordt verminderd. Positieve discriminatie richt zich meestal op het bevoordelen van vrouwen en allochtonen en in mindere mate op mensen met een lichamelijke handicap.

Interessant genoeg wordt het kenmerk leeftijd niet genoemd. En dat terwijl het voor de 45+er toch echt moeilijker is om zich weer een baan te verwerven. Het CBS laat zien dat van alle werklozen 50% boven de 45 jaar is. Deze groep, die toch echt nog een lange weg te gaan heeft op het steile pad naar de pensioenberg, moet dan nog gemiddeld zo’n 22. jaar verder zwoegen naar boven.

Natuurlijk is het niet voor iedereen zo’n zware gang. Er zijn altijd mensen die overal tussendoor fietsen en kansen zien. Naar aanleiding van mijn blog over de term Arbeidsmarktbejaarde, was er een mijnheer van 70 jaar die nog advieswerk deed en die de hele discussie over werkloosheid over de 45+ ers niet interessant vond omdat je toch “architect van je eigen loopbaan” moet zijn en dan maar voor jezelf moet beginnen.

Terecht was er een andere mevrouw die opmerkte dat niet iedereen als ondernemer in de wieg is gelegd en dat een betaalde baan als werknemer niet minder is dan die als ZZP-er.

Tussen alle reacties op mijn vorige stuk (45+? Arbeidsmarktbejaarde) waren er maar weinig die een concrete oplossing boden, anders als de hierboven genoemde ZZP constructie. Tenslotte ging het om het veranderen van de perceptie van de inlener/werkgever. Slechts een enkele keer zie je in een vacaturetekst staan dat men op zoek is naar iemand met RUIME ervaring. Dan lijkt het erop dat je kansen beter zijn, maar ja, die eind dertiger heeft natuurlijk ondertussen ook al 10+ jaar ervaring.

Naar aanleiding van mijn eerste blog hebben een HR bureau in het oosten van het land en ikzelf onlangs een bijeenkomst georganiseerd om nog wat verder door te praten over de positie van de oudere werkzoekende. Aanwezig waren een aantal werkzoekenden, een aantal werkgevers en recruiters. Een interessant mix voor een interessante discussie. En jawel, die volgde!

Met het poneren van een aantal vragen zoals:
1. Wat zijn de USPs van 45+ers?
2. Wat willen werkgevers?
3. Hoe werkgevers te beïnvloeden op basis van USP’s of andere zaken?

De USP’s waren snel benoemd: ervaring, maturiteit, niet snel uit het lood geslagen, levenservaring en zo meer.

De vraag wat werkgevers zoeken in het te werven talent was een eyeopener die de aanwezigen goede moed gaf. Natuurlijk was het geen representatief onderzoek. Maar het feit, dat toch een drietal werkgevers aangaf dat het niet om leeftijd ging, als wel om zaken zoals ervaring met projectmatig werken, op bepaalde onderwerpen de diepte in zijn geweest en inhoudelijke kennis van zaken, gaf een ander licht op de zaak. Ook werd naar voren gebracht dat de kandidaat die zich had door ontwikkeld een streepje voor had op de persoon die na zijn HBO opleiding (P&A of aanverwant) geen vervolgstudie had gedaan om zich verder te scholen op bepaalde onderwerpen en zijn/haar kennis te vergroten.

Werkgevers zijn op zoek naar kennis, authenticiteit en een frisse, enthousiaste kijk op zaken. Voor de HRM-er gaat het om zich als business partner te kunnen manifesteren en op gelijkwaardig niveau te kunnen adviseren. Voor de kandidaat gaat het om van te voren al de juiste keuzes te maken, te luisteren naar jezelf en derhalve de organisaties te kiezen die bij je passen. Niets is zo frustrerend als afgewezen te worden na weer een poging, maar waarbij je diep in je hart het ook niet zo erg vindt. Solliciteren omdat het van het UWV moet, is niet de juiste motivator. Verdiep je in de organisatie waarbij je solliciteert en probeer je een beeld te vormen over wat die organisatie beweegt en waar men naartoe wil.

Natuurlijk zal het niet meteen de eerste keer lukken, maar misschien ook wel. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik na bijna 1,5 jaar weer een hele leuke baan heb gevonden bij een interessante organisatie die groeiende is. Uiteindelijk zit ik inderdaad bij het soort organisatie waar ik als persoon bij pas met een functie die me ook op het lijf geschreven is. Kortom: Leeftijd is slechts een getal. Goede moed houden en blijven geloven in jezelf! Het gaat lukken, ook al kan het even duren.