Retourtje Parijs

25/10/2017 Leestijd: 3 minuten

Op 5 november sta ik aan de start van mijn eerste marathon. Ik ben sinds een jaar of drie ‘hardloper’ maar het lopen van een marathon stond nooit op mijn bucket-list. Zeker niet! En toch sta ik aan de vooravond van een vlucht naar New York, want daar gaat het gebeuren.

De luxe van keuze

Ik heb een gezin en sinds drie jaar een eigen adviesbureau en dat zorgt voor een behoorlijk volle agenda. Twee keer per week een rondje rennen paste ik meestal wel in maar het waren ook de eerste activiteiten die geschrapt werden als er wat anders tussen kwam. Een marathon vraagt veel. Tijdens al die uren van training kwam ik tot het inzicht dat het voorbereiden voor een marathon niet perse moeilijk is, maar vooral een kwestie is van steeds weer keuzes maken. De keuze om geen training over te slaan. Om tijdens de zomervakantie in alle vroegte te gaan rennen. En dat vier keer per week. De keuze om de alcohol te laten staan. Om jezelf te herpakken na een kl*te rondje. Om te gaan trainen als het regent. Om flexibel te zijn en zo tijd te maken voor familie en vrienden. De keuze om helemaal naar New York te vliegen om daar meer dan 42km te gaan rennen. Mensen die lijden aan Brittlebones (OI) zouden wellicht dezelfde keuzes maken. Maar dat kunnen ze niet. Osteogenesis Imperfecta is een zeldzame ziekte, die het leven bepaalt van 500,000 patiënten en hun families wereldwijd. De ziekte komt in verschillende gradaties maar wat hen verbindt is een extreem fragiel skelet. Een onschuldige beweging als hoesten of niezen kan botbreuken veroorzaken, vandaar de bijnaam ‘broze botten ziekte’, of in het Engels: Brittlebones.

 

 

 

 

 

 

Beats for brittlebones

Tijdens één van mijn rondjes door de polder, borrelde het idee op om het sportieve met het nuttige te combineren. Zo is de campagne ‘Beats for Brittlebones’ ontstaan.

Ik luister graag naar muziek en kies vaak voor bestaande afspeellijsten op Spotify. Ik vind het leuk om niet te weten welk nummer er komt en me te laten verrassen door mooie herinneringen of onbekende nummers. ‘Beats for Brittlebones’ heeft alles te maken met muziek. Het werkt heel eenvoudig: stuur me een liedje waar ik naar kan luisteren tijdens het rennen. Het is nogal een eind lopen dus ik heb een hoop muziek nodig! Voor elk ontvangen nummer geef ik zelf geld aan de stichting Care4Brittlebones.

Deze wordt geleid door een oud-collega van Shell, wiens dochter de aandoening OI heeft. Naast de muzikale bijdrage staat het iedereen vrij om zelf ook een donatie te doen.
Kijk maar eens op www.beats4brittlebones.com voor algemene informatie en uitleg over mijn actie. Via het hoofdstuk ‘send me your song’ kunnen nummers worden ingestuurd. Alles is welkom, van Hazes tot Hardcore en van Bach tot Bon Jovi!

Hardlopers houden van statistiekjes. Er zijn zelfs mensen zie zeggen ‘als het niet op Strava staat, dan is het niet gebeurd’. Zo ver wil ik niet gaan maar gisteren viel mijn oog op het aantal kilometers dat ik heb gelopen sinds maart van dit jaar: 1.050 kilometer. Dat is een retourtje Parijs!

0 reactie(s) op “Retourtje Parijs”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.