“Salarissen 8% hoger”, kopte de Volkskrant vorige week. Maar de inhoud van het artikel was positiever en genuanceerder. De Volkskrant heeft de afgelopen jaren bijgehouden hoeveel topbestuurders verdienden. En de resultaten zijn erg interessant. Want voor het eerst hebben de topbestuurders de gevolgen van een crisis gemerkt in hun inkomsten. Eerder werden misgelopen winst-uitkeringen vervangen door andere extra’s, zodat de salarissen toch bleven stijgen. Maar de afgelopen crisis hebben topbestuurders de crisis wel gevoeld, al gaan hun inkomens nu weer met 8% omhoog. Hieronder zal ik me verder verbazen over deze wonderbaarlijke stijging.
Hoe is dit te verantwoorden?
Ik wil geen uitspraken doen over hoe deze salarissen tot stand komen. Ik ben geen topbestuurder en ik vind het ook moeilijk om de marktwaarde van topbestuurders in te schatten. Al verwacht ik dat die lager ligt dan waar ze voor worden uitbetaald. Maar los van mijn giswerk, begrijp ik niet hoe een topbestuurder een procentueel zo veel hogere verhoging kan krijgen dan een andere medewerker. Dit leidt alleen tot een toenemende kloof in salaris tussen het topbestuur en de ‘gewone’ werknemer.
Eindresultaat
Ik kan me prima voorstellen dat het salaris van een topbestuurder gekoppeld wordt aan het bedrijfsresultaat. Hij blijft optimaal betrokken en je hebt een garantie dat hij zijn uiterste best doet. Tenminste, zolang zijn inkomsten ook écht gekoppeld zijn aan de winst – en hij ook mee moet lijden wanneer het minder gaat. Als de topbestuurder tóch wel zijn inkomsten krijgt, dan heeft de koppeling geen zin en is het gewoon een excuus om iemand veel geld te betalen.
Maar ik begrijp niet waarom de salarissen van alle andere werknemers zo niet gekoppeld kunnen zijn aan het bedrijfsresultaat. Hoe kun je nu verantwoorden dat een bestuurder zijn salaris met 8% groeit, terwijl de rest van de organisatie er 1 of 2 procent bij krijgt. Zo schep je alleen een structuur waarbij het verschil steeds groter wordt. Winstdeling of een ander systeem zou juist helpen om de rest van de werknemers te motiveren.
Wellicht zie ik iets over het hoofd en is er toch een goede rechtvaardiging om een topsalaris een grotere procentuele groei te geven dan andere salarissen. Wie het weet mag het zeggen.
Geef een reactie