Saneren of hopen op betere tijden?

De afgelopen weken hebben we mogen “genieten” van de toenemende onzekerheden in de financiële markt. Moeten we ons serieus zorgen gaan maken of kunnen we rustig gaan slapen en komt het allemaal wel weer goed? De deskundigen zijn het daarover niet eens, de politiek is er ook niet echt duidelijk in en “de mensen op de straat” reageren ook divers wanneer ze worden geïnterviewd voor radio en TV.

De huidige arbeidsmarkt

Maar wat gebeurt er eigenlijk binnen de bedrijven? We kennen nog steeds een arbeidsmarkt met veel openstaande vacatures, waarvoor binnen een aantal sectoren zelfs geen nieuwe mensen te vinden zijn. Een enkele keer horen we dat er reorganisaties worden aangekondigd; bijvoorbeeld Akzo en Volvo. Zijn dit twee voorbeelden van een toevallige samenloop van omstandigheden? En hoe staat het er voor binnen het MKB?

Binnen mijn praktijk dienen zich voorzichtig de eerste tekenen aan dat er bedrijven zijn, zeker in de business to business markt, die tegen het gegeven aanlopen dat er minder wordt geïnvesteerd, waardoor omzetten teruglopen. De vraag is: “Hoelang gaat dit nog duren? Blijft de markt op dit niveau of zakken we nog verder weg?”

De realiteit

We moeten elkaar zeker geen depressie/recessie aanpraten. Tegelijk is enige realiteitszin, zeker voor werkgevers, geen overbodigheid. En die realiteitszin moeten we ook zeker niet afdoen als negativiteit of het elkaar “in de put praten”. Iedere werkgever die nu of in de nabije toekomst te maken krijgt met een teruglopende markt, en teruglopende inkomsten, moet zichzelf serieus de vraag stellen wat de financiële consequenties daarvan zijn voor de korte en langere termijn. Zeker wanneer blijkt dat de personeelskosten niet langer in verhouding staan met de inkomsten. Op dat moment is voor werkgevers de vraag gerechtvaardigd: “moet ik saneren in de personeelskosten of hoop ik op snelle verbetering van zaken?”.

Saneren

Saneren is dan niet bepaald de meest aantrekkelijke gedachte, terwijl tegelijk het onderbuik gevoel van diezelfde werkgever zegt dat het niet langer verantwoord is om niet in te grijpen. Juist dán is het tijd om serieus te gaan nadenken welke keuzes gemaakt moeten worden. Saneren in de personeelskosten is dan een pijnlijke operatie, maar met een verantwoorde aanpak wel de beste. Het biedt directe duidelijkheid aan iedereen; de werkgever zelf, de medewerkers, de leveranciers én de klanten. Het idee dat saneren betekent dat de werkgever een slecht ondernemer is, is allang een fabeltje. Het getuigt juist van goed en sterk ondernemerschap.

Profijt

Wanneer de werkgever in zo’n saneringstraject tijdig de juiste keuzes maakt en een verantwoord P&O/HR-beleid voert, zal blijken dat de schade zeer beperkt blijft. Beter nog, alle betrokkenen zullen er profijt van hebben. Het bedrijf komt in een beter uitgebalanceerde financiële positie. Het kan de vertrekkende medewerkers in de huidige arbeidsmarkt gericht helpen in het vinden van een nieuwe werkkring en het vertrouwen vanuit de markt naar het bedrijf en de werkgever zal groeien.

Conclusie

Het antwoord op de vraag: “Saneren of hopen op betere tijden?”, is tijdig de juiste keuzes maken, een verantwoord P&O/HR-beleid toepassen, de arbeidsrechtelijke kanten van de zaak goed kennen en toepassen! Saneren blijkt dan een uitstekend instrument om het bedrijf gezond te houden en de werkgelegenheid te waarborgen. Van alleen maar hopen is nog nooit iemand beter geworden; en zeker geen bedrijf.