Gisteren toog ik opgewekt richting Schiphol. Samen met onze zoon van twee-en-een-half ging ik mijn man ophalen, die na een zakelijk bezoek van 10 dagen aan Zuid-Amerika, weer terug kwam. ’s Ochtends bij het opstaan checkte ik zijn aankomsttijd en deze bleek een half uur vroeger dan zijn geplande aankomsttijd. Dus stapten mijn zoon en ik ook een half uur eerder dan gepland in de auto om bij mijn moeder nog een kop koffie te kunnen drinken en dan, zodra hij zou zijn geland, naar Schiphol te rijden.
Dit behoeft wellicht een kleine toelichting. Ik ben opgegroeid onder de rook van Schiphol (nee, helemaal niet lawaaiig; juist geweldig en fascinerend om die vliegtuigen over te zien en te horen komen) en mijn moeder woont er nog steeds. Ideaal bij vakanties en ook ideaal bij vertragingen, zoals gisteren bleek.
Vertraging
Ik zat nog bij mijn moeder aan de koffie, een half uur voor de geplande landingstijd van het toestel waar mijn man in zat, toen mijn telefoon ging; mijn man! Hoe kan dat nou?, dacht ik. En tegelijkertijd dacht ik: dat is niet goed. Hij vertelde dat hij was geland in Ierland, omdat er problemen waren met de cabineverlichting en er een brandlucht te ruiken was. Men heeft moeten besluiten om het elektrische circuit in het toestel uit te schakelen en vanwege de veiligheid het toestel zo snel mogelijk aan de grond te zetten, wat dus in Ierland was. Hoe en wanneer hij naar Schiphol zou komen, was op dat moment onbekend.
Gaandeweg de middag werd bekend dat er vanuit Nederland een toestel naar Ierland kon vliegen om alle gestrande passagiers op te halen en alsnog (uiteindelijk ‘slechts’ 8 uur later dan gepland) op Schiphol af te leveren.
Dit gaf mij de tijd om te bedenken wat een sneeuwbaleffect zo’n uitwijkmanoeuvre had. In het toestel zaten zo’n 400 passagiers, waarvan er vele op Schiphol hun aansluitende vluchten niet zouden halen; voor deze passagiers moeten vervangende vluchten gepland worden en overnachting geregeld worden. Ook zij zullen hun uiteindelijke bestemming, waar ook ter wereld, later bereiken en ik zag het dan ook voor me dat er in Ierland 400 mensen uit zo’n toestel komen die allen onmiddellijk hun telefoon naar hun oor brachten om familie, vrienden, zakenrelaties of wie hen dan ook maar verwachtte te informeren over hun vertraging. De internationale telecomproviders varen hier wel bij, want voor alle 400 blijft dit niet bij 1 telefoontje of sms’je.
De gevolgen voor KLM
Er zullen vergaderingen verplaatst zijn, beslissingen zijn uitgesteld, afspraken zijn afgezegd, ontmoetingen niet hebben plaatsgevonden en ook juist weer wel. Betrokken personeel zal in sommige gevallen het thuisfront hebben moeten laten weten later thuis te zijn. Met als gevolg wellicht nog meer eten wat onaangeroerd in de prullenbak verdwijnt en een partner die denkt ‘En nou is de maat vol, ik ben klaar met dat werk van hem/haar; nooit is hij/zij eens gewoon op tijd.’
Binnen de KLM zijn vergaderingen onderbroken om de verantwoordelijken dit probleem zo snel mogelijk te laten oplossen. Behalve de 400 passagiers komt ook de bemanning later dan gepland terug op de thuisbasis, waardoor de crewplanning van de KLM zal moeten worden aangepast. Om het nog niet te hebben over de bemanning die in allerijl werd opgetrommeld om de vervangende kist van Schiphol naar Ierland en weer terug te vliegen. Honderden en waarschijnlijk duizenden mensen wier leven een (bij de één wat meer en bij de ander wat minder) beetje anders verloopt, omdat er in 1 vliegtuig problemen waren. Zo’n uitwijkmanoeuvre gebeurt wereldwijd met meer dan 1 toestel per dag, wat eigenlijk nog weinig is als je bedenkt hoeveel toestellen er op elk moment van de dag in de lucht zijn!
Gelukkig is mijn man veilig op Schiphol aangekomen alwaar wij hem weer in onze armen hebben kunnen sluiten; vooral onze zoon en papa lieten elkaar het eerste kwartier niet los. Ik besefte weer hoe blij we mogen zijn dat we elkaar veilig en in goede gesteldheid treffen en dat is toch het belangrijkste effect van deze sneeuwbal!
Geef een reactie