Talent is maakbaar. Daar ben ik van overtuigd. En gelukkig anderen met mij, zo las ik zojuist in de intermediair van deze week. Deze stellingname doet naar mijn mening niets af aan mensen met talent. Het is ook niet mijn bedoeling te ontkennen dat mensen aanleg kunnen hebben voor bepaalde zaken. Waar ik wel heen wil is dit: talent is maakbaar en dus is het mogelijk talent te ontwikkelen. En dat is een primaire HR taak. Nederland wil zich positioneren als kenniseconomie. In een globaliserende omgeving komt er steeds meer vraag naar talent. De uitdaging is om aan de ene kant het bekende talent te vinden en binnen te halen en aan de andere kant om potentieel talent verder te ontwikkelen. Op dit laatste wil ik dieper ingaan.
Geheugen opfrissen
Tussendoor even een korte opfrisser. Met bovenstaande stelling in mijn hoofd ben ik in eerdere artikelen op zoek gegaan naar eigenschappen van een professional. Dit bracht me op een aantal punten, over het taalgebruik van een professional, het beschikken over digitale handigheid, dat het professioneel is om up-to-date te zijn, niet alleen waar het je vakgebied betreft, maar ook andere handigheden. En tot slot heb ik nagedacht over hoe een High potential ontstaat.
Hoe kunnen we talent ontwikkelen?
Hoe kunnen we potentieel talent verder ontwikkelen? De context van de vraag heb ik eerder al duidelijk gemaakt. In het artikel in de intermediair dat ik eerder noemde vond ik een mooie insteek voor het begin van een antwoord. Het artikel begint op pagina 38 van de intermediair van 6 juni en het betreft een interview met Ralf Knegtmans, headhunter bij De Vroedt & Thierry. Een paar citaten geven een mooie rode lijn weer: “Wat knap is, hangt af van de omgeving”, “talent blijkt voor een heel groot deel maakbaar. Het is vooral een kwestie van keihard oefenen. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat het bijna in ieder vak tienduizend uur trainen kost om ergens in uit te blinken”.
Knegtmans geeft ook zijn mening over hoe de zesjescultuur een gevolg is van de egalitaire Nederlandse cultuur is. En dat je werk moet zoeken waar je passie voor hebt: dan hou je het trainen beter vol. Zeker de moeite om te lezen.
Talent is maakbaar!
Talent is dus maakbaar. Of liever, laten we er van uitgaan dat talent maakbaar is. Ik zou nog veel meer artikelen en wetenschappers aan kunnen halen die deze mening delen. Ik zou waarschijnlijk even zoveel artikelen en wetenschappers aan kunnen halen die beweren dat talent genetisch bepaald is, of op een andere manier vastligt. In zo’n geval is het moeilijk te bepalen wie je moet geloven. Voor mij geeft één duidelijk voordeel de doorslag. Als ik er van uit ga dat talent maakbaar is, dan kan ik als HRM-er het talent in mijn organisatie ontwikkelen. Als ik er van uit ga dat het niet maakbaar is ben ik veroordeeld tot de strategie die ik eerder noemde: het wegkapen van talent bij andere organisaties. En dat wil ik niet: als HRM-er wil ik mensen helpen groeien in wat ze doen.
Anekdote: media-aandacht
Een leuke anekdote hier is de media-aandacht. Als blogger lees ik ook veel nieuws. Het doet me goed dat er naast de enorme aandacht voor werving en selectie nu ook aandacht komt voor het binden&boeien van mensen. Wat ik nog een beetje mis is aandacht voor het ontwikkelen van talent. Die aandacht bestaat vooral in de vorm van advertenties van bedrijven die aandacht besteden aan ontwikkeling van werknemers. En niet in de vorm van ideeën hoe talent er het beste uit kan worden gepikt en verder kan worden ontwikkelt. En dat is een minstens evenveel belovende strategie als het werven van talent van de concurrent.
Hoe kunnen we potentieel talent ontwikkelen?
Wanneer je er volledig van uitgaat dat talent maakbaar is, dan is het antwoord wellicht beschamend simpel. Je oefent. En door oefening word je beter in wat je doet. Maar dat antwoord is te makkelijk, als dit de enige factor is, zou iedereen barsten van talent. Oefening vereist energie en motivatie. Hoe meer energie en motivatie je ergens insteekt, hoe beter je er in wordt. Waar komen energie en motivatie vandaan? Wellicht passie voor het werk, voor een speciaal stukje binnen het vakgebied.
Dus welke strategie moet HR in de komende jaren volgen? Natuurlijk blijft de jacht op talent geopend. Maar daarnaast moeten er genoeg kansen worden geschapen voor het bestaande personeel om zich te ontwikkelen. Een goede voorspeller hier lijkt me passie voor het werk, die zich uit in de wil om energie en tijd te steken in ontwikkeling. Een flinke uitdaging voor HR, maar daar zijn we wel tegen opgewassen, we hebben er immers talent passie voor!
Geef een reactie