Deze week kwam ik twee uitspraken tegen die mij doen terugblikken op wat ik eerder dit jaar in mijn blogs schreef. Wat dat betreft in mijn laatste blog van dit jaar dus een terugblik op arbeidsrecht in 2016. Daarnaast kijk ik ook graag vooruit en zal ik in deze blog bespreken wat we in 2017 zoal kunnen verwachten.
Terugblik
In mijn blog van september besprak ik een arrest van het Gerechtshof Den Haag, waarin het hof bepaalde dat de avond-, weekend- en nachttoeslag ook doorbetaald moest worden tijdens de vakantie. Immers, uit artikel 7:639 BW volgt dat tijdens vakanties het overeengekomen loon moet worden doorbetaald.
Op 16 oktober van dit jaar oordeelde de Kantonrechter Alkmaar in gelijke zin ten aanzien van een “job bonus”. De job bonus in die zaak was een zogenaamde dagvergoeding die werknemers ontvingen als aanvulling op hun basissalaris. Deze job bonus werd aan de werknemers uitbetaald als zij feitelijk werkzaamheden gingen verrichten, maar ook als sprake was van wisseldagen, standby-situaties en cursusdagen. De job bonus werd maandelijks, structureel en zonder onderbreking aan de werknemers betaald en was daarom een (vast) bestanddeel van het loon. Dit betekende niet alleen dat de job bonus doorbetaald moest worden tijdens vakanties, maar ook tijdens ziekte of non-actiefstelling en dat ook bij de berekening van de transitievergoeding rekening gehouden moest worden met deze bonus. Alleen bij de berekening van de vakantietoeslag hoefde de werkgever de job bonus niet mee te nemen, omdat op grond van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag bij schriftelijke overeenkomst kan worden bepaald dat de werknemer geen recht heeft op vakantiebijslag dan wel op een lager bedrag in geval waarin het overeengekomen loon het drievoud van het minimumloon overschrijdt. Daarvan was in deze zaak sprake.
In mijn blog van november besprak ik het arrest van de Hoge Raad van 4 november jl. waarin de Hoge Raad oordeelde dat voor de toepassing van artikel 7:690 en 7691 BW een allocatieve functie niet vereist is. Ik sprak in deze blog ook dat dit arrest vergaande consequenties kan hebben voor detacheringsorganisaties en payrollbedrijven.
En ja, een kleine maand later, op 2 december jl. (ECLI:NL:HR:2016:2757) heeft de Hoge Raad een arbeidsverhouding tussen een payrollbedrijf en een werknemer aangemerkt als een uitzendovereenkomst. Werk aan de winkel dus voor de wetgever!
Vooruitblik
Wat kunnen we in 2017 verwachten? In ieder geval ben ik erg benieuwd naar de uitslag van de verkiezingen en de gevolgen daarvan voor de Wet Werk en Zekerheid. Steeds minder politieke partijen steunen de wet en ik ben benieuwd of en zo ja, wat er veranderd gaat worden.
Verder staat voor 2017 het volgende op de planning:
- Minimumloon wordt ingevoerd vanaf 21 jaar en het minimumjeugdloon voor 18- tot 20-jarigen wordt verhoogd;
- DGA’s van innovatieve start-ups mogen voortaan in de eerste drie jaar slechts het wettelijk minimumloon verdienen, zodat de startup budget overhoudt om te groeien. Voorheen moesten DGA’s minimaal € 44.000,00 verdienen;
- De maximale transitievergoeding is gesteld op € 77.000,00;
En als we nog iets verder vooruitblikken, dan zien we dat het naar verwachting met ingang van 1 januari 2018 voor werkgevers mogelijk zal worden om een compensatie te krijgen voor de transitievergoeding die zij betalen aan werknemers die al meer dan twee jaar arbeidsongeschikt zijn. Het is de bedoeling dat de regeling met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015 wordt ingevoerd, zodat ook werkgevers die in de periode van 1 juli 2015 tot 1 januari 2018 al een transitievergoeding hebben betaald aan een werknemer die meer dan twee jaar arbeidsongeschikt was, gecompenseerd worden.
2016 was arbeidsrechtelijk gezien een mooi jaar, waarin onze rechters druk zijn geweest met het interpreteren en toepassen van de WWZ. Wat er na de verkiezingen nog van die wet overblijft, moeten we maar afwachten. Rustig zal het in arbeidsrechtland in ieder geval niet worden de komende jaren.
Ik wens u allen fijne feestdagen en een goed 2017!
Geef een reactie