Vanochtend stond er een bericht in De Gelderlander, waarin melding werd gemaakt van het plan van Minister Verhagen om de duur van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd niet langer te maximaliseren op 3 jaar of maximaal 3 op elkaar aansluitende arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd.
Verhagen wil daarmee meer flexibiliteit bereiken in de arbeidsmarkt.
Arbeidsmarkt maatregelen
Al eerdere heb ik in mijn columns geschreven, dat de Nederlandse overheid uitblinkt in het bedenken van onsamenhangende arbeidsmarkt maatregelen; dit is helaas weer een sprekend voorbeeld. Verhagen bevestigt met dit idee, dat hij geen enkele notie heeft over hoe de arbeidsmarkt op dit moment functioneert, en zeker ook niet hoe de arbeidsmarkt zich in de (nabije) toekomst zal ontwikkelen.
De door hem bepleitte flexibiliteit zal alleen al ontstaan door de toenemende krapte in de arbeidsmarkt. In 2020 bereiken we daarin het hoogtepunt. Ook zullen we steeds flexibelere arbeidsrelaties gaan ervaren. Naast nog een beperkt aantal werkenden in vaste dienst bij een werkgever, zal het merendeel van de werkenden op flexibele basis werkzaam zijn: uitzendkrachten, payrollers, en ZZP-ers.
45 plussers
Waar de arbeidsmarkt nu direct behoefte aan heeft, is het aan het werk krijgen en houden van de zogenaamde “ouderen”; de 45 plussers. Veelal ervaren mensen die werkgevers veel te bieden hebben. De vooroordelen die tegen deze groep bestaan, zijn door onderzoek allang naar het rijk der fabelen verwezen.
Verhagen, en iedereen binnen het kabinet en de Tweede Kamer, doet er goed aan eindelijk eens wat verder te kijken dan naar arbeidsmaatregelen die misschien wel “lekker bekken” maar geen zoden aan de dijk zetten. Dagelijks komen er in de media weer voorbeelden voorbij van bezuinigingsmaatregelen die voor de arbeidsmarkt funest zijn. Als minister van economische zaken zou Verhagen juist daarop zijn aandacht moeten richten.
Geef een reactie