Bent u al samen met uw dame of heer wezen winkelen de afgelopen twee weken? En heeft u die overweldigende kleurenpracht in de modewinkels gezien? Als je ook maar een klein beetje van kleur houdt, dan is het nu puur genieten. Met als enige pijnpuntje als je tussen al die uitbundigheid staat, dat je mag vermoeden dat de volgende mode-explosie er een van pure grijstinten gaat worden. Maar daarover nu niet getreurd. Want de enige reden die ik kan bedenken voor al die alomtegenwoordige extravagantie is de GROTE BEHOEFTE AAN VERANDERING! Het is LENTE! Lente niet alleen in de kledingwinkels, maar het is ook lente om u heen, in de tuin, op straat, op kantoor, de werkvloer, ja zelfs bij uw leidinggevenden. Grote kans dat u daarom deze week te horen krijgt: WE GAAN VERANDEREN.
Wat we willen veranderen
Wat we het liefst van al veranderen – als we willen veranderen – is de manier van denken in onze organisaties. Het oude denken is eensklaps uit en er moet NIEUW gedacht worden. Creatief en innovatief. Dus gaan we brainstormen. Interactief met elkaar sparren. Alles gaat ondersteboven in onze veranderdrift. Oude beproefde kaders en methoden zijn bijkans verboden.
Ik herinner me zo’n lentestorm waarin ik werd verzocht een verzuimtraining op te zetten voor de kaderleden in de organisatie. Omdat verlangd werd dat alles op een nieuwe manier zou worden benaderd, werden de overbekende hulpmiddelen bij dat soort trainingen ongewenst verklaard en zochten we onze nieuwe weg naar het bereiken van de hoofden en harten van onze kaderleden via het medium van de interactieve discussie. Elkaar aanspreken, bekritiseren, aanmoedigen, ideeën uitwisselen, vruchtbaar worden, ik herinner me levendig nog hoe er op het scherpst van de snede werd gediscussieerd. Tal van suggesties rondom verzuim vulden het geestelijk zwerk. Bijna bezwangerd voelden we de
vrucht van ons gemeenschappelijk denken groeien.
De evaluatie
Aan het eind van die brainstuip volgde de evaluatie van de dag. Gespannen zat ik klaar met papier en potlood. Wat zou ik mogen opschrijven? Eerst de hoogst leidinggevende. Hij vond de hele opzet wel aardig, maar wat hij vooral had gemist was een belscript of gespreksscript. En ook een hand-out van al wat was besproken had achtte hij noodzakelijk. (Mijn klomp brak zowat.) Het behandelen van casussen was weliswaar leerzaam, maar toch… het handvat ontbrak. Je moest toch iets hebben om je aan vast te kunnen houden.
Ook anderen die het woord mochten voeren, bleken vooral behoefte te hebben aan zoiets als een houvast voor je gesprekken over verzuim. Graag dus een bel- en/of gespreksscript! Teleurgesteld bedacht ik dat ik veel te revolutionair te werk was gegaan. Veranderen? Prima! Maar dan niet via een revolutie. Een evolutie met een duidelijke doelstelling is vaak al lastig genoeg te realiseren. En owee als het dreigt te gaan lijken op een echte lente, dan blijkt pas dat echte lente iets is voor de natuur, voor buiten en soms voor de mode. Een seizoen later is alles weer mooi grijs. O ja, met een paar tintjes zwart en wit ertussen. Is er toch iets anders geworden. Hè. hè.
Ik wens u een heerlijke lente en een frisse werkweek.
Geef een reactie