In deel 1 van “Ben ik al een ZelfProf?΅ stel ik dat beweging van een medewerker start met intrinsieke motivatie. Bij de check of een persoonlijk profiel past op een functieprofiel (JobConformation) is motivatie van binnenuit absoluut voorwaarde één. Dat bekijken we in deel 2 vanuit het perspectief van “werk”.
Bestaat dat: vrijwillig werkeloos? Dat vraag ik me af, nadat ik afgelopen week gesproken heb met een ambitieuze, getalenteerde en betrokken 50 plusser. Het onderwerp 50plusser (naar woord!) staat sowieso in de “trending topics of my life”… Onlangs heb ik een recensie afgerond van het boek “50+ en afgeschreven!” en ben ik zelf recent 55 jaar geworden. De recensie verschijnt overigens binnenkort, ik hou jullie op de hoogte.
Even het onderscheid uit de titel toegelicht. Werkloos wordt vrijwel uitsluitend gebruikt in de betekenis ‘zonder werk’. Werkeloos wordt ook wel in deze betekenis gebruikt, maar vooral in de betekenis ‘zonder iets te doen’. In deze laatste betekenis is werkloos niet gebruikelijk (bron: www.taaladvies.net). Dit onderscheid geeft heel goed aan waar ik aan dacht tijdens en na het gesprek met de betrokken vijftiger (vanaf hier noem ik haar Monique). Monique is minstens tien jaar werkloos, haar CV bestaat uit twee lijnen.
De eerste lijn is “werk”. Deze lijn bestaat uit een palet aan bedrijven, profit en non profit. Met één gemeenschappelijk kenmerk: korte dienstverbanden, worsteling tussen functieprofiel en persoonlijk profiel en schurende relaties tussen Monique en leidinggevende.
De tweede lijn is “vrijwilliger”. Deze lijn kenmerkt zich door: langdurige verbanden, een perfecte fit tussen profiel van de functie en het profiel van Monique en waardering, respect en vertrouwen van de mensen uit haar omgeving.
Opmerkelijk? Ja en nee. Monique is weliswaar al meer dan tien jaar werkloos, maar is zeker niet werkeloos. Integendeel: haar toegevoegde waarde aan haar omgeving komt voort uit het feit dat zij heel veel doet en aanpakt! Het is wel opmerkelijk dat zij, met haar profiel niet of nauwelijks aan het betaalde “werk” komt. Ik noem een paar pluspunten: 50 plus en volledig meegegaan met de technologische ontwikkelingen, motivatie en ambitie genoeg, volgt een dikke en pittige opleiding, uitstekende communicatieve vaardigheden, humor….
Vullen we dit beeld verder aan met haar blik op haar omgeving, dan wordt het beeld scherper Daar zit een deel van de disbalans. Haar beeld van de relevante omgeving en stakeholders is, mede door alle teleurstellingen, vernauwd en aan de “enge” kant. Dat is ook logisch, want de ene na de andere afwijzing zorgt voor frustratie en kan leiden tot een “self fulfilling prophecy”. In de lijn “vrijwilliger” zie ik juist wel die balans: een evenwichtige situatie: de ruil tussen vraag en aanbod is hier behoorlijk gelijkwaardig. Zij wordt in dit netwerk van nature gevraagd voor steeds nieuwe projecten en taken. Opmerkelijk? Nee, eerder logisch. Want ze is gekend, wordt herkend en erkend!
Een bijdrage aan meer balans in de lijn “werk” is volgens mij gelegen in meer zelfkennis bij haar als professional, een gerichte analyse en aanvulling van haar relevante omgeving en “werk”netwerk, een inspirerende coach/adviseur en… zij moet verder vooral zichzelf blijven.
Met een gericht plan om haar zelfprofiel te optimaliseren, haar netwerk te vergroten en in te zetten voor betaald werk kan zij de derde fase van haar loopbaan met vertrouwen tegemoetzien. Want haar intrinsieke motivatie is, mits in de juiste omgeving ingezet, absoluut aanwezig om van haar werk een succes te maken! En is zij een ZelfProf in de volledige betekenis van het woord.
Geef een reactie