Het is misschien voor velen een jeukwoord, maar toch: spiritualiteit. Er is in deze tijd maatschappelijk gezien veel belangstelling voor dit onderwerp en alles wat er mee samenhangt. Dat zie je onder andere aan de vele lezers van magazines als Happinez e.d. Spiritualiteit gaat wat mij betreft over persoonlijke ontwikkeling, en dan vooral op een geestelijk niveau. Hier ligt de voedingsbodem voor vitaliteit, kernkwaliteiten, ambitie en veerkracht.
Happiness at work
Ik vraag me regelmatig af wanneer het bedrijfsleven, en dus HR-afdelingen, zich serieuzer met dit onderwerp gaan bezighouden. Je ziet weliswaar trends op het gebied van geluk op de werkvloer, maar of dat nou echt zoveel doet is de vraag. Het lijkt erop dat spiritualiteit niet echt doorbreekt, niet echt binnenkomt.
Organisatieopstellingen, mindfulness en meditatie
In mijn omgeving kom ik veel in aanraking met mensen die producten of diensten gerelateerd aan spiritualiteit aanbieden zoals mindfulness, yoga, organisatieopstellingen, meditatie en allerlei ‘blote voeten dansvormen’. Hun bezigheden worden bespreekbaarder, het levert in deze tijd steeds minder ongemakkelijkheid op. Toch is de stap naar de zakelijke markt alles behalve gemakkelijk.
Nu moet ik zeggen dat de representanten uit die sector niet bekend staan om hun geweldige commerciële capaciteiten. Het tegendeel is eerder waar, deze mensen krijgen er rode vlekken van als ze iets commercieels moeten doen. Dat was voor mij een reden om me te verdiepen in de merkversterking en imagoverbetering van Biodanza. Ik hoor je denken: bio wat? Ja, Biodanza. Google het maar eens.
Het voorkomen van burn-outs en verzuim
De professionals uit deze wereld zijn er van overtuigd dat stress, verzuim en burn-outs met deze aanpak grotendeels zouden kunnen worden voorkomen. Maar ze komen nauwelijks binnen bij HR managers. Veel te hoogdrempelig, terwijl er miljoenen euro’s worden uitgegeven aan coachingstrajecten die in 9 van de 10 keer over zingeving gaan. En wat is zingeving? Daarmee kom je toch echt in de wereld die ‘spiritualiteit’ hoog in het vaandel heeft staan. Een goede coach ontkomt er niet aan om de kern van het probleem op het diepste niveau te zoeken, en die ligt bij een dieper bewustzijn. Een van de belangrijkste oorzaken waarom mensen een burn-out krijgen, is dat ze lange tijd achtereen werk moeten doen dat niet past bij hun identiteit. Ze doen werk of vervullen een rol die niet past bij wie zij zijn, maar daar komen ze vaak te laat achter. Burn-outs eisen een hoge tol, bij zowel de medewerker als voor zijn of haar afdeling. Ik denk dan dat regelmatig Biodanza doen, mindfulness of yoga dan toch echt een betere remedie zijn. Veel mensen met een burn-out gaan in het herstelproces alsnog met dit soort dingen starten. Als ze daar eerder mee waren begonnen had het waarschijnlijk preventief gewerkt.
Wat is de visie van HR op spiritualiteit?
De vraag die bij mij leeft, en hopelijk levert deze blog mooie antwoorden op, is: hoe zien jullie dat? Hoe kijken HR managers naar de ‘soft-skills’ sector (die nog steeds vaak de zweefwereld wordt genoemd, ik weet het). Waar zit de oplossing, de sleutel naar een soepeler product/marktcombinatie, waardoor partijen elkaar gemakkelijker gaan vinden? Moeten we het woord spiritueel vermijden? Moeten de professionals in die sector zichzelf beter gaan verkopen? Moeten zij de meerwaarde beter of overtuigender aantonen? Is het een kwestie van tijd, gewoon afwachten tot het mainstream wordt (als het dat ooit wordt)? Moeten HR managers of inkopers zich meer gaan verdiepen in de helende krachten van allerlei spirituele dienstverleners? Moet die groep uit de alternatieve hoek worden getrokken? Genoeg vragen dus. Nu de antwoorden nog.
Geef een reactie