Wie is een winnaar?

In een vlot geschreven E-book van (o.a.) Guido Heezen (Effectory) zie ik een mooi meetmoment voor winnende organisaties. Het boek is van 2013 maar heeft nog steeds de juiste toonzetting voor mij, lees hier Hoe moderniseer ik mijn organisatie. Overigens biedt Effectory sowieso veel toegevoegde waarde in haar publicaties. Een aanrader. Het gaat in dit blog om de winnaars onder ondernemingen. Laat dat nou net een terrein zijn waar Effectory veel kennis en ervaring mee heeft door de welbekende medewerker-surveys die zij uitvoeren. Daaruit halen zij een schat aan data die ze vaak verwerken voor consumptie door ons, hongerige HR-genoten. Daarom in dit blog aandacht voor de kenmerken van de winnaars.

Winnende ondernemingen

Wat kunnen we leren uit het handboek? We kunnen op heel veel gebieden leren wat en hoe we, business en HR, de onderneming kunnen ontwikkelen tot een winnaar. De meest succesvolle bedrijven voldoen namelijk allemaal aan een aantal criteria: ze bezitten gezamenlijke kenmerken. Tom Peters, In Search of Excellence, deed in 1982 in een lijvig werkje ook al een poging om een aantal winnaars te herkennen. Dat was toen een bestseller en een “must read” op mijn Personeel & Arbeid opleiding aan de Haagse School. Het was toen, en is nu, motiverend om over de positieve werkelijkheid van het vakgebied te schrijven of te lezen. Het E-book geeft op een aantal terreinen concrete tips. In mijn blog gaat het over de basis: de kenmerken van winnende ondernemingen.

Kenmerken van de winnaars

Wat zijn dan die kenmerken die de winnaars onder de ondernemingen over het algemeen hebben? Je kunt ze herkennen aan het volgende profiel:

• Open, eerlijk, no-nonsense met een informele directie.
• Verantwoordelijkheden liggen laag in de organisatie.
• Medewerkers worden op handen gedragen.
• Vertrouwen in medewerkers is het fundament.
• Weinig staf en management.
• Gericht op het leveren van concrete, échte toegevoegde waarde voor hun klanten en daarmee ook voor de maatschappij.

En dat zie je ook weer terug bij Tom Peters. Zijn excellente ondernemingen hebben weinig overhead en versterken hun besluitvormingsprocessen (lees: verantwoordelijkheid) op meerdere nivo’s in de onderneming. Dus: ook laag in de onderneming. Dat vind ik een belangrijke en nog steeds geldende nuance: besluitvormingsprocessen dienen in de hele organisatie plaats te vinden en niet alleen hoog of laag in de boom.

Wat levert het op?

Als een onderneming voldoet aan deze kenmerken, dan levert dat aantoonbaar heel veel op. Zoals:

• Bevlogenheid in de organisatie wordt gecreëerd en gestimuleerd: bevlogen medewerkers met passie voor hun vak en hun werk.
• Medewerkers worden meer uitgedaagd: worden innovatiever, creatiever en klantgerichter.
• Hierdoor gaat de organisatie beter presteren.

In de onderzoeken van Effectory, en ook in mijn HR praktijk, zie ik dit heel duidelijk terug. Dit kan overigens zowel bij profit als non profit. Voorbeelden te over in een ieders omgeving. Ik denk zelf aan Voys, en natuurlijk aan Google, zie dit inkijkje bij Google NL. Ik lees graag in jullie reacties welke winnaars jij zou willen voordragen.

Is hier management voor nodig?

Voys heeft geen management en geen functies, maar doet wel een groot beroep op de eigen verantwoordelijkheid. Dat noem ik heel ouderwets: Zelfmanagement. Alle ruimte dus om je eigen bevlogenheid te laten zien in de organisatie. Faciliterende managers (toch nog een paar!) zijn er om dit te stimuleren en te faciliteren. En om energielekken aan te pakken: bijsturen op rolduidelijkheid, effectiviteit (resultaten), efficiëntie (kennis en middelen), leiderschap en sturing (feedback, motivatie, waardering). Als het (zelf)management dit kan opbrengen, dan ontstaat er naast de passie voor het werk ook betrokkenheid: hart voor de organisatie.