Soms kom je mensen tegen, die een onuitwisbare indruk achterlaten. Nee, ik heb het nu niet over de Mandela’s of Annan’s van onze tijd, maar over die onbekende man of vrouw die je spreekt op een schoolbijeenkomst, op de sportmiddag of gewoon zomaar bij de benzinepomp of supermarkt. Het is hun uitstraling die je raakt waardoor je het gevoel krijgt dat je contact moet maken met juist deze persoon.
Een voorbeeld
Enkele jaren terug had ik het genoegen een man uit het verkoopveld te ontmoeten die mij meteen imponeerde door het gemak waarmee hij met iedereen aan de tafel waaraan we zaten, een gesprek aanging. Een écht gesprek, vol belangstelling voor de gesprekspartner, prachtig spiegelend en argumenten aandragend zodat de partner mee ging bewegen en hij informatie kreeg toegespeeld zonder dat de ander het gevoel kreeg dat hij op een vervelende manier iets prijs moest geven over werk of privé leven. Tjonge, wat een vakman was die man!
Een reünie
Kortgeleden kwamen we elkaar weer tegen en jawel, meteen was daar de herkenning. Het plezier dat ik voelde toen we ons gesprek begonnen ging al vrij snel over in enthousiasme toen hij me vertelde over wat hem nog meer bewoog naast zijn werk als Sales Manager. Hij was zoekende, zo zei hij me, want hij wilde dolgraag wat energie steken in het weer op weg helpen van mensen uit zijn omgeving die door de huidige economische situatie in de problemen waren geraakt.
“Op mijn manier moet ik ze toch kunnen bijstaan? Ik heb veel contacten, ik ken tal van (om)weggetjes om ergens te komen of iets te regelen bij bedrijven en de overheid, en ik denk dat ik het stof van menig bureau weet te blazen … maar dat blijkt niet erg op prijs te worden gesteld”. Ook had hij een poosje geholpen bij een voedselbank omdat hij meende dat zijn sales kwaliteiten wel goed tot hun recht konden komen bij het aanboren van bronnen en aansporen van leveranciers.
Het verrassende resultaat
Hij had al zijn toch niet geringe kwaliteiten ingezet … en tot zijn verbijstering te horen gekregen dat ‘men’ zijn inzet weliswaar waardeerde, maar dat het te snel ging. U wilt teveel resultaat behalen in een te korte tijd en dat werkt hier averechts. “En dus” vroeg ik? Hij lachte en zei: “Ik ben een snelle leerling. Ik heb ontdekt dat veel hulpinstanties helemaal niet gebaat zijn met en ook niet blij zijn met mensen zoals ik. Het zijn heel gesloten organisaties die niks op hebben met zogenaamde nieuwlichterij.
Ze houden hun kaarten voor de borst en op die manier houden ze vooral zichzelf in stand. Daarom ben ik gaan speuren naar alternatieven. In media en vooral social media want daar zijn jonge mensen actief die wars zijn van verouderde structuren. Zij delen frisse ideeën met elkaar, zijn niet uit op bezit en macht, maar zijn resultaatgericht. Dat spreekt me enorm aan. En daar heb ik een geweldige uitdaging gevonden waar ik al wat ik aan kwaliteit bezit tot zijn recht kan laten komen. Het is resultaatgericht, doelgericht, en vraagt een uiterste inspanning van me om te kunnen scoren.”
Hoe het afliep
Nieuwsgierig vroeg ik wat hij had gevonden in die andere wereld dat hem zo aansprak? Dat zal ik je vertellen, begon hij en ik kreeg een fantastisch verhaal te horen over zijn deelneming aan “Alpes D’HuZes”. Zelden heb ik iemand zo gepassioneerd horen spreken over een goed doel en hoe dat perfect aansloot bij zijn persoon, drijfveren en ambities.
Ontroerd heb ik hem aangehoord en hem alle succes gewenst bij zijn hernieuwd optreden in deze (wed)strijd voor een prachtig, goed en modern doel. Een mooi voorbeeld dat aantoont dat zakelijke passie én privé passie prachtig kunnen samengaan en de mens die er aan meedoet beter en completer maakt. Ik zou u toewensen dat u zulke ervaring ook eens meemaakt.
Ik wens u een rijkgevulde werkweek.
Geef een reactie