Zou u Wajongeren en ex-delinquenten in dienst nemen?

11/05/2012 Leestijd: 2 minuten

Afgelopen week was ik bij één van mijn relaties en in het gesprek wat we hadden kwamen Wajongeren en ex-delinquenten ter sprake, als onderdeel van hun doelgroep. De context van ons gesprek was anders, ik werd er echter door aan het denken gezet. En wel over hoe wij in onze arbeidsmarkt omgaan met Wajongeren en ex-delinquenten. En over wat we van deze doelgroep mogen verwachten.

De Wet Wajong

Onze overheid heeft de Wet Wajong in het leven geroepen om de tewerkstelling van deze doelgroep te stimuleren, zodat we minder uitkeringen hoeven uit te keren en deze mensen (financieel) zelfvoorzienend en zelfstandig kunnen worden. En een positieve bijdrage leveren aan de resultaten van de organisatie waar ze werkzaam zijn. Een reden die tevens opgaat voor ex-delinquenten.

In deze doelgroepen bevinden zich zeer gemotiveerde mensen, die hun kwaliteiten graag inzetten voor de organisatie die hen de kans geeft. Met grote loyaliteit van deze werknemers als resultaat. Wat mag je verwachten van Wajongeren en (vooral) van ex-delinquenten? Onderzoek wijst uit dat voor veel jonge delinquenten als belangrijke oorzaak voor hun criminele gedrag een slechte thuissituatie is aan te wijzen.

Dus simpel gesteld: als je van huis uit nooit hebt meegekregen dat je om half 9 of 9 uur op je werk wordt verwacht en hiermee je eigen inkomen verwerft, hoe leer je dit iemand die (voor de wet) de volwassen leeftijd heeft? En een ex-delinquent die zijn/haar straf heeft volbracht en zegt te hebben geleerd van zijn/haar misstap; moeten we diegene meteen (en volledig) vertrouwen en dus aannemen? Of moeten we hen een bepaalde periode de gelegenheid geven om zichzelf te bewijzen, voordat diegenen een normale (en volledige) aanstelling krijgen? Of geldt het gezegde ‘eens een dief, altijd een dief’ en moeten we ex-delinquenten hiermee volledig weren van de arbeidsmarkt?

Hoe er mee om te gaan?

En hoe ver gaan we met de tewerkstelling van Wajongeren; welke investeringen in aanpassingen voor de Wajongere wegen op tegen wat die persoon oplevert? En in welke mate moeten we de Wajongere de ruimte geven om met zijn/haar beperking om te gaan? Bijvoorbeeld een Wajongere met een psychische ziekte/aandoening; aanvallen van dit kaliber ziektes openbaart zich vaak onverwacht en acuut en hoe ver gaan we in bijvoorbeeld vrije tijd geven om zo’n aanval te boven te komen? En in hoeverre ben je als werkgever aansprakelijk indien deze Wajongere zich verwondt tijdens zo’n (onverwachte) aanval?

0 reactie(s) op “Zou u Wajongeren en ex-delinquenten in dienst nemen?”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.