In 2014 schreef de journalist Gertjan van Schoonhoven het artikel ‘Wennen aan Het nieuwe Werken’ voor Elsevier. Een artikel waarin er met een kritische blik wordt gekeken naar de voor en nadelen van HNW (Het Nieuwe Werken). Hierin komen een aantal interessante observaties naar voren.
Interpolis is één van de grondleggers van HNW maar in het artikel door van Schoonhoven heeft de politie hier ook een grote rol in gespeeld. Rond 1995 was er de kwestie in Nederland dat er te weinig agenten op straat waren. Teveel tijd werd besteed aan papierwerk door agenten in plaats van actief op straat te werken. Door dit op te lossen zouden agenten meer flexibiliteit krijgen om een goede balans te vinden tussen kantoor en straatwerk. Interpolis is echter wel het eerste bedrijf dat HNW in zo’n grote scope initieerde.
Zo heb je in HNW geen vaste werkplek meer. Je bureau is praktisch leeg en alles is digitaal. Dit zou onduidelijkheid kunnen veroorzaken in de communicatie omdat werknemers hierdoor niet goed op de hoogte zijn van wat hun collega’s doen of waar ze zijn.
De traditionele hiërarchische organisatiestructuur gaat bij HNW dan ook op de schop. Bij HNW wordt er een platte structuur gehanteerd. Het management neemt een meer coachende rol aan in plaats van een controlerende.
Door als organisatie flexplekken te creëren kan er enorm veel geld bespaard worden aan kantooroppervlakte. De typische kantoorruimten worden vervangen door lounges, brainstormruimtes en meer kamers met een specifieke functie. Thuiswerken is een optie maar geen verplichting.
Als voordeel heb je als werknemer veel vrijheid in je planning en manier waarop je je taken verricht. In dat opzicht wordt er een stukje ondernemerschap gestimuleerd. Zo kunnen medewerkers van Interpolis bijvoorbeeld via het netwerkplatform Seats2Meet een plek reserveren in de carrousel. Een plek gecreëerd door Interpolis om te flexwerken, te vergaderen en om met collega’s of externe professionals te netwerken.
Naast de voorstanders van HNW zijn er ook genoeg tegenstanders. Zo geeft het artikel van Businessinsider vier nadelen van HNW:
- Er is geen scheiding tussen werk en privé;
- Thuiswerken kan bij sommige mensen uitstelgedrag veroorzaken;
- Samenwerken vanuit thuis is lastig. Ondanks de technologische mogelijkheden van tegenwoordig;
- Thuiswerken kan ook eenzaam zijn.
Ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die juist structuur hebben aan het werken van 9 tot 5. Om HNW echter tot een succes te brengen moet de volledige organisatie daar wel op zijn ingericht. Maar wat gebeurt er dan precies met de mensen die daar eigenlijk liever niet aan mee werken? Wordt hen geacht om hoe dan ook deel te nemen aan HNW?
Erik Verhoeven verteld in het artikel van Elsevier dat HNW bij driekwart van de organisaties mislukt. Volgens hem ligt het niet aan het idee maar aan de uitvoering. Als HNW bijvoorbeeld alleen wordt ingezet om geld te besparen op kantoor oppervlakte dan gaat het natuurlijk mis. De directie moet zelf ook deelnemen aan HNW.
Het is denk ik ook heel erg afhankelijk van de soort organisatie of HNW wel of niet succesvol geïmplementeerd kan worden. Voor sommige bedrijven zal het voor de directie lastig zijn om het management als coach neer te zetten in plaats van een controlerende manager.
Hoe wordt HNW in uw organisatie ingericht? Is het nieuwe werken in uw beleving een succes? Ik ben benieuwd naar jullie meningen. Ik lees het graag terug in de reacties!
Geef een reactie