Het rommelt al een tijd in ons werklandschap. De Wet Werk en Zekerheid zorgt voor de inperking van het aantal tijdelijke contracten. De risico´s van ziekte liggen in toenemende mate bij werkgevers. En recente wetgeving die het zelfstandigen-zonder-personeel vraagstuk gemakkelijker en rechtvaardiger had moeten maken, lost dit issue niet op.
Het lijkt alsof links en rechts zich terugtrekt op het eigen terrein en men hard in de aanval gaat om de eigen standpunten te verdedigen. Werknemers zijn kwetsbaar en moeten beschermd worden. De zelfstandige zit er tussenin en dopt ondertussen met of zonder modelovereenkomst zijn eigen boontjes. En werkgevers willen meer flexibiliteit en voelen zich het kind van de rekening.
Kortom, standpunten polariseren. Wat als we het denken nu eens omdraaien en het bekijken vanuit een positieve en verbindende insteek. Het Deense model oftewel flexicurity is hier een voorbeeld van:
- Werkgever en werknemer hebben beide baat
- Werkgevers kunnen gemakkelijk personeel ontslaan
- Werknemers vinden gemakkelijk werk en ontvangen bij werkloosheid een hoge uitkering
- Werknemers worden snel begeleid, getraind of bij- of omgeschoold naar ander werk als ze zonder baan zitten, en dit is niet vrijblijvend
- Bij ziekte betaalt een werkgever na drie weken geen loon en ontslag kan al na drie maanden
Vijf voordelen van het Deense model:
-
De afbraak van de verzorgingsstaat wordt een halt toegeroepen
Veel groepen in ons land maken zich zorgen om de afbraak van de verzorgingsstaat. De Denen combineren een hoge werkloosheidsuitkering en dus zekerheid met een stevige prikkel om weer aan het werk te gaan. De uitkeringsduur is maximaal twee jaar en 90 procent van het laatstverdiende loon. Aan dit bedrag zit echter een maximum van ruim vijfhonderd euro per week. Dit zorgt ervoor dat juist de onderkant van de beroepsbevolking en dus de laagstbetaalden optimaal beschermd worden.
-
Flexibiliteit en zekerheid gaan wél hand in hand samen
De dynamiek in onze wereld vraagt om flexibiliteit in ons werkzame leven. Voor de een is dit een zegen, voor de ander maar moeilijk te accepteren. Een baan voor het leven is dus op z´n retour en daarnaast moeten we ook nog eens langer doorwerken.
Het voordeel van het Deense model is dat hun werknemers vlotter aan een baan komen, ze meer mee kunnen veren en op enig moment de overstap kunnen maken van het ene naar het andere vakgebied. Zijn Nederlanders gemiddeld 24 maanden werkloos, in Denemarken is dit 4 maanden. Kortom, er is zekerheid van werk maar minder van werkgever of van het soort werk.
-
Geen transitievergoeding
Iedere HRM´er kent een voorbeeld van een ontslagen medewerker die van zijn transitievergoeding op vakantie gaat. Of een caravan koopt. Uiteraard wordt het geld op deze manier ook aan ontwikkeling zij het in de breedste zin van het woord, aangewend. Maar dat was niet de intentie van deze vergoeding toen deze in het leven werd geroepen.
Door flexicurity geef je in plaats van een zak met geld en de impliciete boodschap ´zoek het zelf maar uit´ begeleiding en perspectief. Eventuele training of bij- of omscholing is een verplicht onderdeel. Doe je als werknemer hier niet aan mee? Dan verlies je in Denemarken je rechten, word je gekort en moet je sociale taken verrichten.
-
Meer doorstroom en kansen op de arbeidsmarkt
Als werkgevers gemakkelijker van personeel af kunnen, zorgt dit voor een betere doorstroming. Deze doorstroming is in Nederland 5 en in Denemarken 30 procent (CBS cijfers uit 2013). Verder zal de schuwheid van werkgevers om mensen in vaste dienst te nemen onder flexicurity afnemen. Denk eens in een optimale situatie aan wat dit aan voordelen biedt voor mensen uit een minderheidsgroep zoals vijftigplussers en ex langdurige zieke medewerkers!
-
Minder medewerkers blijven hangen in een baan die niet bij ze past
Als het lastig is om een vaste baan te vinden en je niet het risico wil lopen om te blijven hangen in tijdelijke banen, kan dit een drempel zijn om een vaste baan te verlaten. Ook als men weet dat de baan niet goed passend is en/of men met tegenzin naar het werk gaat. Bovendien krijgt een Nederlander geen uitkering als hij zelf zijn baan opzegt, in tegenstelling tot een Deen. Er is in Nederland anno 2017 lef of een ander (persoonlijk) vangnet nodig om als werknemer de handdoek in de ring te gooien.
Dit artikel is geschreven ter inspiratie. Dat wil niet zeggen dat het Deense model de enige manier is om de issues op onze arbeidsmarkt op te lossen. Meer lezen over flexicurity? Kijk eens op:
NOS: Het Deense model: snel ontslagen, maar ook zo weer aan het werk.
Geef een reactie