Zelfregie, maar niet teveel buiten de lijntjes kleuren

26/06/2017 Leestijd: 3 minuten

Ja, ik weet het. Ik ben bezig met een serie blogs over de 5 B’s van het vrijwilligerswerk en dan ineens iets publiceren over zelfregie? Mijn laatste blog verscheen 5 december 2016 en het lukt me nog niet om de regelmaat er in te krijgen. Ondanks goede bedoelingen en een surplus aan ideeën komt het er niet van. Veel andere zaken vragen mijn aandacht: scholing, solliciteren en… het ontwikkelen van een app als hulpmiddel om de zelfregie van mensen met een beperking te vergroten!

Zelfregie - maar niet teveel buiten de lijntjes kleuren - een andere kant kiezen

Een paar maanden geleden won ik – als vrijwilliger – de gedeelde eerste prijs van een interne wedstrijd voor het eHealth Idee 2017. Was wel kicken dat ik het als genomineerde op moest nemen tegen ervaren beroepskrachten die ook worstelen met zelfregie van mensen met een beperking.

De prijs was een weekje transformeren en concretiseren. Van een wild idee naar een prototype. De app zou baanbrekend moeten zijn. Je stopt er een “old school” uitspraak in en er komt een “new school” voor terug. Als beroepskracht of vrijwilliger vraag ik bijvoorbeeld aan Jaap (fictieve naam) of hij naar Feyenoord wil of naar dierentuin Blijdorp. Met deze vraag ontneem ik hem enigszins zijn zelfregie. Het is beter om te vragen wat hij wil gaan doen of nog beter of hij überhaupt iets wil ondernemen.

In de aanloop naar de projectweek wordt er veelvuldig heen en weer gemaild. Tendens: start de week met een open vizier en dit en dit is de bedoeling (opvatting van de projectleiders). Mijn reactie als controlfreak en bedenker van het idee: zullen we het eerst over de visie en randvoorwaarden hebben zodat we een heel efficiënte week zullen hebben? Mijn opvatting blijkt niet aan te slaan.

De week met developers, industrieel ontwerpers, app bouwers en stafmedewerkers eHealth verloopt qua samenwerking en resultaat redelijk soepel ondanks mijn extra ingebouwde element. Gaandeweg proberen we allemaal onze persoonlijke zelfregie te testen en ontwikkelen. Dat blijkt soms voor iedereen – inclusief mijzelf – erg lastig. Ik weet precies wat ik wil en het team ook. Uiteindelijk komen we telkens tot een compromis.

Na de projectweek volgt een fraaie presentatie van ons prototype. De aanwezigen zijn overwegend enthousiast en de projectleider kondigt aan z.s.m. naar de directie te willen stappen voor extra uren en om externe subsidie aan te mogen vragen. Ter plekke komt mijn allergie tegen ‘zelfregie bespreken’ weer naar boven en ik doe een ander voorstel. We gaan terug naar de basis en vragen eerst onze cliënten en beroepskrachten wat nu werkelijk het probleem is met zelfregie. En wat zij als mogelijke oplossingen zien. En dan pas maken we een plan voor de directie. Aan de lichaamstaal van de projectleider merk ik dat ik weer buiten de lijntjes heb gekleurd. En ook nog met de verkeerde kleuren en in foute tinten.

Hoe denkt u hierover? Hoe ver kan/mag de zelfregie van een medewerker gaan? Ben ik een (te) lastige klant/medewerker?

0 reactie(s) op “Zelfregie, maar niet teveel buiten de lijntjes kleuren”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.