“Dus je wilt minder gaan werken nu je vader wordt? Bedenk wel dat dit consequenties heeft voor je carrière.” Dat is wat een vriend te horen kreeg toen hij bij zijn baas het verzoek indiende om ouderschapsverlof op te nemen. Een niet onbelangrijk detail; dit speelde zich af bij een multinational die zich ooit meest favoriete werkgever mocht noemen. De populariteit voor deze organisatie neemt af onder jonge professionals. Ik denk niet dat ik hoef uit te leggen waarom…
Er is al dikwijls onderzoek gedaan naar de behoefte van mannen om parttime te gaan werken. Deze behoefte is minder groot dan bij vrouwen. Het is logisch dat er dan ook minder mannen parttime werken. Toch groeit het aantal mannen dat in deeltijd werkt en wil werken gestaag, met name in de publieke sector, bij grote organisaties waar relatief veel vrouwen werken. In de private sector zijn de mogelijkheden tot parttime werken beperkter (bron: Plantenga & Remery, 2014).
Het taboe op de parttime man
Steeds vaker hoor ik van mannen om mij heen dat zij wel minder zouden willen werken (dit zijn overigens ook mannen zonder kind op komst). Als ik vraag waarom zij dat niet doen, is het antwoord: ‘dat kan bij onze organisatie niet’. Het organisatiebeleid ontmoedigt dit, het past niet in de organisatiecultuur dat mannen minder werken of het is niet gewenst in de functie. Werkgevers en bedrijfsculturen spelen dus een belangrijke rol in de (on)mogelijkheid voor mannen om het werk en de zorg (voor kinderen) te combineren (bron: Women Inc., 2016).
Het is hedendaags nog onvoldoende geaccepteerd dat mannen in deeltijd werken, met name in de techniek en IT. Er volgt direct een oordeel vanuit werkgevers en onze maatschappij. Je bent minder ambitieus, minder gedreven. Mannen hebben de traditionele rol van kostwinner en moeten carrière maken. Uit onderzoek blijkt dat mannen het liefst gemiddeld 2 uur per week minder zouden willen werken om meer tijd aan zorg te besteden. Ook zij krijgen immers te maken met de dubbele belasting om werk en huishouden te combineren in een maatschappij waarin vrouwen steeds meer carrière willen maken en pleiten voor een meer gelijkwaardige verdeling van de zorgtaken.
Niet alleen organisaties werken dit nog tegen, ook mannen laten zich tegenhouden omdat ze bang zijn voor de consequenties in salaris en doorgroeimogelijkheden, verlies aan status of dat zij minder betrokken zullen zijn bij het bedrijf. Ik begrijp deze angst wel, als dit in de praktijk ook letterlijk zo tegen een medewerker wordt gezegd door een manager. Parttime werken voor mannen is nog steeds een taboe. Het stereotype beeld van de vaders die geen luiers verschonen is nog altijd aanwezig. Wordt het niet eens tijd dat men zich van deze ouderwetse kijk op de rolverdeling van man/vrouw losweekt?
Gedeelde taak voor zorg en huishouden
Vrouwen gaan parttime werken voor het huishouden en het gezin. Er is al lange tijd een discussie gaande dat dit een taak is voor zowel mannen als vrouwen en die verschuiving vindt steeds meer plaats. De overheid stimuleert het ouderschapsverlof voor partners, met behulp van de Wet Invoering Extra Geboorteverlof (WIEG), waarmee de partners sinds 1 januari recht hebben op een week doorbetaald vaderschapsverlof en vanaf juli 2020 vijf weken aanvullend verlof. Dit is een stap in de goede richting, maar nog lang niet genoeg. Door het vaderschapsverlof minimaal te houden wordt een traditionele opvatting over mannelijkheid – die niet geassocieerd is met zorgzaamheid – in stand gehouden. Dit geeft een signaal af dat zorgzaamheid van mannen minder gewaardeerd wordt dan hun kostwinnerschap. Dit terwijl veel mannen graag actief betrokken zijn bij de zorg van hun kinderen en deze zorg willen delen met hun partner (bron: Emancipator, 2016).
Vergroot de balans tussen mannen en vrouwen
Als mannen de mogelijkheid krijgen om minder te gaan werken zonder dat dit gevolgen heeft voor hun functie of loopbaan, kan dit meer ruimte creëren om hun zorgbehoefte te uiten en daadwerkelijk uit te voeren (bron: Men Care, 2016). Een andere goede, hieruit voortvloeiende, ontwikkeling is dat als steeds meer mannen minder gaan werken en vrouwen juist meer, dan zal het inkomensverschil ook verminderen. Door een balans te kweken in de arbeidsduur van de man en vrouw wordt de loonkloof tussen mannen en vrouwen – die onder andere veroorzaakt wordt doordat vrouwen parttime gaan werken zodra er kinderen komen – verkleint (bron: CBS, 2012).
Er is dus wel een verschuiving gaande naar een evenwichtige man-vrouwverhouding. De voorwaarden van ouderschapsverlof verschillen echter sterk tussen verschillende arbeidssectoren, waardoor het voor sommige mannen moeilijker is om hun rol als ouder naar wens in te vullen (bron: Women Inc., 2015). Dit houdt de traditionele rolverdeling langer dan wenselijk in stand. Toch hoop ik dat meer mannen hun hart volgen en dat deze trend zich doorzet, ondanks de mening van de baas.
Geef een reactie