Guilty pleasures op het werk

15/12/2015 Leestijd: 2 minuten

Een van de meest gebruikte buzz woorden op dit moment is wel ‘guilty pleasure’. Wat is dat dan, een guilty pleasure? Volgens mij is dit het beste te omschrijven als een heimelijk genoegen. Ofwel ergens van genieten en je gelijktijdig schuldig voelen. Blijft het nog vaag? Hier wat voorbeelden: een patatje oorlog verorberen, de nummers van Wham goed vinden en kunnen meezingen, GTST volgen, mguiet je dieselauto uit 1978 naar je biologische moestuin rijden, spaarzegels plakken, gamen op je Atari van vroeger… Kortom, verschillende manieren en situaties zijn mogelijk. Duidelijk is dat het gevoel van genieten en schuldig voelen een persoonlijke aangelegenheid is. Wat voor de een guilty pleasure is, is voor de ander volkomen normaal. Het is maar wat je referentiekader is.

Guilty pleasures op het werk

Natuurlijk kennen we ook guilty pleasures op het werk. Daarbij valt te denken aan het leuk vinden om het archief op te ruimen, je directe collega op z’n plaat zien gaan waarna jij wordt aangewezen om de boel repareren, de vrouw van de directeur interessant vinden, kantinekoffie lekker vinden etc.

Plezier hebben in je werk

Plezier is belangrijk. Of het nu guilty is of niet. Niet voor niets hebben diverse organisaties ‘plezier in het werk’ op de een of andere manier tot speerpunt verheven. Door plezier in het werk ontstaat er meer betrokkenheid, verantwoordelijkheid en zullen collega’s zich meer onderling verbonden voelen en beter met elkaar communiceren. Allemaal goed voor het eindproduct van het betreffende bedrijf of afdeling. Maar… (jawel daar is ie weer, de ‘maar’) het moet niet doorslaan. Het moet geen doel op zich worden.

Ik ben wel eens in een doorgeschoten organisatie terecht gekomen waar de receptioniste het keukentje niet wilde opruimen. Haar uitleg daarbij was dat ze daar geen energie van kreeg. Na een duidelijk gesprek hield ze voortaan de keuken netjes en genoot ze nog meer van de taken die ze wel leuk vond om te doen. Zo wordt werk in het juiste perspectief geplaatst. Je werkomgeving is geen speeltuin!

Op moment van schrijven is het dinsdagmiddag met mooi zonnig weer. Ik ga zo naar de golfbaan. Voel ik mij schuldig? Ga ik genieten? Twee keer ja. Dat zegt uiteraard veel over mij. Op dinsdagmiddag hoor je namelijk te werken, maar de vrijheid als zelfstandige is mij ook veel waard. Ik zal er aan denken als ik weer eens beroepsmatig achter de laptop zit op zondagochtend. Guilty displeasure.

0 reactie(s) op “Guilty pleasures op het werk”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.