Nu het functiehuis vier jaar oud is, is het tijd voor een herziening. In de loop van de afgelopen vier jaar is het uitgegroeid tot een handboek met zo’n 21 verschillende functieomschrijvingen, in vier verschillende niveaus. Dit moet eenvoudiger kunnen.
Waarom laten we functieomschrijvingen niet helemaal los? Er zijn verschillende redenen voor te bedenken; medewerkers die gevoelig zijn voor status (er alles aan doen om ‘senior’ te worden), klanten die niet begrijpen met welke discipline ze te maken hebben als wij onze functietitels loslaten of leidinggevenden die het lastig vinden om samen met hun medewerkers te bepalen waar hij of zij verantwoordelijk voor zijn.
In mijn ogen wegen de voordelen van het loslaten van gedetailleerde omschrijvingen op tegen de nadelen; medewerkers gaan zich meer verantwoordelijk voelen voor het doel van de organisatie, in plaats van alleen voor datgeen wat beschreven staat. Daarnaast zullen medewerkers meer hun kwaliteiten inzetten; ze zijn niet meer beperkt door de functieomschrijving maar doen waar ze goed in zijn, wat verrassingen voor de organisatie kan opleveren. Verder heb je als management de mogelijkheid om individuele afspraken te maken met je medewerkers, waar ze flexibel kunnen meebewegen richting het behalen van de organisatiedoelstellingen.
Lastig dilemma; zijn er functieomschrijvingen nodig of niet? En hoe expliciet moeten deze zijn?
Geef een reactie