Een introductie is een eerste kennismaking die je niet snel vergeet. In een tijd waarin branding, jezelf als een merk neerzetten, een nieuwe sport aan het worden is, zal de betekenis van introductie waarschijnlijk weer gaan toenemen. Zal ik dat dan ook maar even over mijzelf doen? Privé technisch ben ik snel uitgepraat, een echt privé leven heb ik niet aangezien het getal drie in enneagram termen mijn voorland is. De kenners weten dan meteen dat succes het enige is wat dit soort typen drijft. Praten als het mot maar dan moet het wel ergens over gaan. Ik betrap me zelf er op dat ik het steeds
leuker ga vinden als mensen beginnen te praten over zaken die me aan het denken zetten. En als mensen fun en passie laten zien.
Grappig is wel dat je als P&O mens langs vele technische wegen kan vertellen hoe je in elkaar zit. Na enneagrammen vind ik het ook wel grappig om mijn ervaringen met spiral dynamics aan te halen. De kleuren oranje, geel en rood spetteren in mijn management drives profiel, terwijl de verwerping op groen en blauw heftig naar voren komt. Typisch interimmer profiel. Het oranje resultaatgedreven deel in mij weet altijd wel een weg te vinden hoe dat dan gebeuren moet. Als je zaken transparant maakt in de groep wordt het bespreekbaar en minder bedreigend. Dat scheelt.
Even terug naar mijn carrière lijn. In mijn bijna 30 jaar P&O ervaring heb ik het eerste en nog grootste deel in loondienst gewerkt, vanaf 1999 doe ik dat als zzp er. Ik mag niet klagen over mijn opdrachtgevers en diepgang van de klussen. Als P&O professional heb ik altijd wel mijn best gedaan om het vak een beetje spannend te maken. Als je aanleg hebt om snel verveeld te raken dan liggen er in dit vakgebied immers genoeg risicogebieden. Met het inruilen van een vaste baan voor het ondernemende ZZP leven haal je spanning in huis. Op mijn veertigste was ik daar klaar voor en daar heb ik tot nog toe nooit spijt van gehad. Ook niet in tijden dat het niet meeviel om het volgende project te scoren.
Het liefst zit ik gewoon in mijn klus en laat ik de volgende projecten uit mijn netwerk binnenwaaien. Maar dat is minder vanzelfsprekend als het klinkt. Het is geen automatisme, daar moet je behoorlijk wat voor doen. Tegen de tijd dat mijn traject zijn tht datum nadert ga ik in de rondte bellen. Het spanningsveld van in between 2 jobs is misschien wel de kick. De ratio die wordt bepaald door bankreserves versus acquisitietalent leidt tot het vlug of niet vlug naar een volgende goeie of minder goeie klus.
Dit is wat de ondernemende professional in ons vakgebied scherp houdt. Je managet als het ware je eigen CV en brengt deze in een elastisch verband met je gretigheid om de volgende klus te aanvaarden. Niemand anders die dat voor je doet. Behalve dit soort spanningsvelden is ook mijn gebrek aan zitvlees een drijfveer geweest tot mijn keuze. Mijn aanwezigheid en inspanning moet vooral gewaardeerd en gekenmerkt worden door deliverables. Mijn inspanningen moeten tot iets leiden, iets meetbaars. Misschien is het de klassieke scheppingsdrang vanuit de illusie om iets in de eeuwigheid achter te laten. Zoals kunstenaars die ook hebben.
Ik wil met mijn blogs vooral boeien en verbazen, voor zover dat kan. Daarom zoek ik de grenzen van het normale, van de conventies. Ik ga schrijven over de parels en de onthutsende tegenstellingen in ons vak. Bestaande denkbeelden hou ik tegen het licht. Graag laat ik de schaduwzijde zien van alles wat wij normaal vinden en wat iedereen doet. Ik zoek de lichtpuntjes van zaken die het daglicht doorgaans niet zien. Laten we zeggen het benaderen van materie in en rond ons vakgebied dat ons niet alleen wakker maar ook scherp houdt.
Als je niet als grijze muis wilt worden afgeschilderd helpt het als je het staartje in een kleurrijke pot verf stopt. Als mijn columns jullie potje verf mogen zijn doe ik iets goed. We gaan het zien.
Overstelp me met reacties, maak me gek met goeie discussies en deel jullie ervaringen uit de praktijk.
Rob Overgaauw
info@robovergaauw.nl